Τώρα θα δείξει αν είναι ΟΦΗ

Ο Μανώλης Σαρρής γράφει στο blog του στο Gentikoule για τις ομοιότητες της περσινής με την φετινή χρονιά και για τον ΟΦΗ που κάθε Κυριακή θα παίζει με την πλάτη στον τοίχο.

Δυστυχώς για τον ΟΦΗ δεν ήρθαν τα επιθυμητά αποτελέσματα στα ντέρμπι της αγωνιστικής και οι νίκες των Απόλλωνα, Λαμίας ήταν τα χειρότερα που περίμεναν στην ομάδα. Όμως, πλέον έτσι όπως τα έκανε ο ΟΦΗ θα πρέπει να ζει (και) με το ψυχολογικό άγχος του τι κάνουν οι άλλοι. Κάθε Κυριακή θα παλεύει με τον εαυτό του και παράλληλα τι θα κάνουν Απόλλωνας, Λαμία, Άρης.

Το ίδιο συνέβη και πέρυσι. Ο ΟΦΗ τα είχε κάνει “μούσκεμα” στον πρώτο γύρο, η διαφορά με τον πρωτοπόρο Φωστήρα είχε εκτοξευτεί σε διψήφιο αριθμό και η ομάδα έπρεπε να παλεύει κάθε Κυριακή με… τρεις αντιπάλους: Τον δικό του, τον Φωστήρα και την ομάδα που έπαιζε αντίπαλος του Φωστήρα.

Δυστυχώς το μάθημα δεν έγινε πάθημα και φέτος επαναλαμβάνεται το έργο. Δεν είμαι από εκείνους που συγκαταλέγονται στους απαισιόδοξους αλλά δεν πετάω και στα σύννεφα. Η διαφορά στον βαθμό δυσκολίας είναι μεγάλη γιατί άλλο Φωστήρας και άλλο Απόλλωνας, Λαμία και Άρης.

Ο ΟΦΗ καλείται να παίζει με την πλάτη στον τοίχο σε κάθε παιχνίδι και αυτό δημιουργεί επιπρόσθετο άγχος. Όμως, κακά τα ψέμματα ο ΟΦΗ τώρα πρέπει να δείξει ότι είναι… ΟΦΗ. Το πρόγραμμα του μέχρι και την 10η αγωνιστική του δευτέρου γύρου είναι κατά παραγγελία, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της ομάδας. Ο ΟΦΗ μπορεί να δημιουργήσει ένα μεγάλο σερί νικών αρκεί να λείψουν οι παθογένειες που παρατηρήσαμε μέχρι τώρα: Η αμυντική αφέλεια που τον χαρακτήρισε, η έλλειψη δημιουργίας όταν η ομάδα είχε την κατοχή της μπάλας και τα παιδικά λάθη που τον έχουν φέρει στην θέση που τον έχουν φέρει.

Όλη η χρονιά κρέμεται από μια κλωστή και ξεκινώντας από την Κυριακή, σε 90 λεπτά θα γνωρίζουμε αν ο ΟΦΗ μπορεί να παραμείνει στον στόχο ή να κινδυνεύσει να πετάξει από τον Φλεβάρη μια χρονιά.