Μάνα μ’ η Σμύρνη καίγεται…

Ο Μανώλης Σαρρής γράφει στο blog του στο Gentikoule για το άσβεστο πάθος που υπάρχει σε όλους όσους έχουν σχέση και συνδέονται με την λέξη που λέγεται ΟΦΗ.

Το έχει η μοίρα του ΟΦΗ να μην μπορεί να ευχαριστηθεί κάθε επιτυχία που βρίσκεται μπροστά του. Ακόμα και όταν είναι έτοιμος να πάρει κάποια χαρά, πάντα παρουσιάζεται κάτι που του την “χαλάει” και δεν τον αφήνει ήσυχο. Ακόμα και τώρα που βρισκόταν μπροστά σε έναν θρίαμβο κατά όλου του συστήματος διαπλοκής που κατατρώει το ποδόσφαιρο, βρέθηκε η γνωστή παρέα για να του την χαλάσει στέλνοντας τον να παίξει πλέι – οφ κατακαλόκαιρο.

Ο ΟΦΗ είναι έτοιμος να βάλει φωτιά στη (Νέα) Σμύρνη και να στείλει έναν ολόκληρο λαό για να πανηγυρίσει την στιγμή της λύτρωσης. Άλλωστε, δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος που δεν πιστεύει ότι φτάνει η ώρα της λύτρωσης. Όλοι ανυπομονούμε για την ώρα της λύτρωσης. Την ώρα που δύο χρόνια τώρα περιμένουμε να φτάσει και δεν έρχεται. Μπορεί ο Κομπότης να ετοιμάζει… 1002 κόλπα και να ήξερε ακόμα και την ώρα του αγώνα, όμως ο ΟΦΗ είναι ΟΦΗ και δεν έχει καμία σχέση με ομάδες όπως αυτή της Βοιωτίας.

Που μπορεί να έχει κάνει περισσότερες προπονήσεις και να διατείνεται ότι θα παρουσιαστεί πιο έτοιμη από τους παίκτες του Αναστόπουλου όμως σε καμία περίπτωση αυτή η ομάδα δεν μπορεί να απειλήσει το μέγεθος, την δύναμη και όλα όσα αντικατοπτρίζει ο ΟΦΗ. Γιατί ο ΟΦΗ είναι κάτι το διαφορετικό και κάτι το αλλιώτικο από αυτά που έρχονται και παρέρχονται στην… σαπίλα του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Ειλικρινά, δεν ξέρω τι άλλες λέξεις να χρησιμοποιήσω για να περιγράψω αυτά που ζω τα τελευταία 24ωρα. Κάθε Ομιλήτης, κάθε Οφιτζής, όλοι οι φίλαθλοι κάθε γενιάς έχουν ξεσηκωθεί. Έχουν ξεσηκωθεί γιατί το νιώθουν και οι ίδιοι, ότι φτάνει η ώρα της λύτρωσης.

Φτάνει η ώρα της λύτρωσης και γρήγορα ο Πρίγκιπας της Κρήτης θα βρίσκεται εκεί που αξίζει να βρίσκεται…