Δεν πάμε καλά…

Στο προηγούμενο μου άρθρο είχα σαν τίτλο “Προσοχή ώστε το όνειρο να μην γίνει εφιάλτης”. Δυστυχώς ο ΟΦΗ δείχνει στις τελευταίες αγωνιστικές να είναι μέσα σε ένα εφιάλτη και να μην μπορεί να τον ξυπνήσει τίποτα. Η ομάδα δεν έχει μια ξεκάθαρη αγωνιστική ταυτότητα μέσα στο γήπεδο και έχει πολά σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της δείγμα του ότι μια διαφορά 10-12 πόντων όπως και στο παιχνίδι με τον Ίκαρο Σερρών, εξανεμίσθηκε σε πολύ λίγο χρόνο.

Οι τρεις συνεχόμενες ήττες έχουν φέρει την ομάδα αρκετά χαμηλά όπου γίνεται ένα συνωστισμός στους 25 βαθμούς και μια ενδεχόμενη ήττα από το Πέραμα, μια ομάδα που πλέον έχει τους ίδιους στόχους με τον ΟΦΗ, δηλαδή την παραμονή, ίσως φέρει και την ομάδα στην ζώνη του υποβιβασμού. Η ομάδα θέλει μια νίκη που θα την ανεβάσει βαθμολογικά αλλά ψυχολογικά ώστε να δείξει ότι πραγματικά δεν αξίζει να βρίσκεται σε αυτή την θέση.

Ο ΟΦΗ χρειάζεται ένα “ηλεκτροσόκ” για να συνέλθει, μπορεί αυτό να γίνει, και προσωπικά πιστεύω πως η απομάκρυνση του Μπάρδα στα μέσα της σεζόν δεν βοηθάει στο να λυθούν τα προβλήματα. Η αλήθεια είναι πως ο Αλέξης δεν έκανε και ένα πολύ καλό πρωτάθλημα φέτος -συγκριτικά με πέρσι πάντα καθώς αν δει κανείς του αριθμούς δεν μπορείς να πεις πως βάση του χρόνου συμμετοχής ήταν κακός-, ωστόσο υπάρχουν παιχνίδια που θα λήψει από την ομάδα. Εκεί που η μπάλα “καίει” ο  Μπάρδας θα την έπαιρνε πάνω του την ευθύνη ακόμα και αν δεν δικαιωνόταν. Ο περσινός πρώτος σκόρερ όλης της Β΄Εθνικής δεν κάνει για τον ΟΦΗ της Α2; Επίσης αν συνυπολογίσουμε και την παρουσία του στην ομάδα όλα αυτά τα χρόνια και το γεγονός πως ο ΟΦΗ δεν μπορεί να καλύψει τώρα το κενό του για να κάνει άλλη μεταγραφή αλλά και ο Μπάρδας να μεταβεί σε άλλη ομάδα στην Ελλάδα ίσως να χρειαζόταν μια διαφορετική μεταχείριση από όλες τις πλευρές.