Το παιχνίδι της μοίρας με τον Βέρα και η δικαίωση του

Ούτε μήνα μπορούμε να πούμε ότι έκλεισε ο Χιλιανός χωρίς ομάδα και εδώ έρχεται και κολλάει η φράση “κανείς καλός δεν χάνεται”.

Η απόφαση της ΟΥΕΦΑ ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία. Τόσο για τον Χάιμε Βέρα με τον Αλεσάντρο Ίσις όσο βεβαίως και για τον ΟΦΗ. Όμως τα δύσκολα, ήταν περισσότερα για τον ίδιο τον Βέρα παρά για τον σύλλογο που ναι μεν ξαφνικά βγήκε στο ψάξιμο για προπονητή αλλά θα έβρισκε κάποια στιγμή. Αντιθέτως, ο Χάιμε Βέρα επέστρεφε στην πατρίδα του μετά από έξι μήνες, η σεζόν είχε κλείσει και όλες οι ομάδες είχαν βρει προπονητή.

Κατά συνέπεια ήταν εξαρχής δύσκολη η κατάσταση για τον Χιλιανό τεχνικό. Ωστόσο, ένα παιχνίδι της μοίρας τον έφερε στην ομάδα που πάντα τον είχαν σαν “θεό” και τον λάτρευαν: Τη Ντεπορτίβο Ικίκε. Ο Βέρα “μεγάλωσε” τη Ντεπορτίβο Ικίκε στην Χιλή, της χάρισε έναν τίτλο, μια συμμετοχή στις διεθνείς διοργανώσεις και έγινε ο πρώτος σύλλογος που άλλαξε προπονητή, λίγες ημέρες μετά την έναρξη της αγωνιστικής περιόδου.

Οι “δεσμοί” Ικίκε και Βέρα, ήταν έτσι και αλλιώς ισχυροί και ο πρώην τεχνικός βρήκε αμέσως ομάδα. Μια προσωπική δικαίωση για τον ίδιο καθώς αποδείχθηκε ότι οι έξι μήνες στην Ελλάδα και η επίτευξη του στόχου που έθεσε έδειξαν ότι ο σεβασμός στην Χιλή όπως και η αναγνώριση στις ικανότητες του είναι μεγάλη και τεράστια.