Politica 89.8
Ο Μανώλης Σαρρής σχολιάζει στο blog του στο Gentikoule την είσοδο του ΟΦΗ στο φετινό πρωτάθλημα και επιμένει ότι ομάδα με πλάνο δεν θα πουλάει για πάντα την δική της τύχη.
Η πρεμιέρα του ΟΦΗ στο πρωτάθλημα δεν ήταν αυτή που περιμέναμε όλοι μας. Και εννοώ ότι όλοι θέλουμε και σκεφτόμαστε τον ΟΦΗ να κερδίζει σε κάθε παιχνίδι. Έλα όμως που αυτό δεν γίνεται. Και ο ΟΦΗ δεν παίζει μόνος του και δεν είναι η… Μπαρτσελόνα να κάνει το απόλυτο μέχρι τον Ιούνη! Αυτό που απαιτεί ο κόσμος (και έχει όλο το δίκιο με το μέρος του) είναι να βλέπει μια ομάδα να παλεύει και να μην είναι αδιάφορη. Αδιάφορο τον σημερινό ΟΦΗ δεν τον λες σε καμία περίπτωση.
Ξεκινώντας από το τελικό αποτέλεσμα θα συμφωνήσω με το Νιόπλια ότι ο ένας βαθμός δεν είναι κακός κρίνοντας το γήπεδο που έπαιξε ο ΟΦΗ, τον αντίπαλο που είχε και όλες τις συνθήκες που επικράτησαν στα Χανιά. Όμως από την άλλη, έτσι όπως εξελίχθηκε το σκορ, δεν διαφωνώ ότι το “Χ” είναι σαν ήττα! Ειδικά όταν είσαι ο ΟΦΗ που έχεις πρωταγωνιστικό στόχο στο πρωτάθλημα και δεν δικαιούσαι να πετάς στα σκουπίδια νίκες που είναι στον δρόμο ενώ εσύ δεν είσαι σε καλή μέρα.
Όμως παρά το κακό πρώτο ημίχρονο και παρά το ανορθόδοξο 3-5-2 που επέλεξε ο Νιόπλιας (και το οποίο έπραξε σωστά βάσει των συνθηκών του αγώνα) και το οποίο δεν τον δικαίωσε, ο ΟΦΗ του δευτέρου ημιχρόνου έστειλε τα δικά του αισιόδοξα μηνύματα.
Ασφαλώς και δεν συμμερίζομαι τις απόψεις που λένε για πειράματα και άλλες τέτοιες ιστορίες για αγρίους γιατί ο Νιόπλιας δεν έκανε πειράματα με το 3-5-2. Επέλεξε σχήμα και παίκτες που θα είχαν δύναμη στο παιχνίδι τους γιατί φαινόταν από το 1ο λεπτό ότι η παρουσία των Μπουρσέλη, Χαντί, Ράντι – προσέξτε σε αυτό το γήπεδο – δεν θα έκανε την διαφορά στο παιχνίδι. Και είμαι σίγουρος ότι δεν πρόκειται να δούμε ποτέ ξανά αυτήν την ενδεκάδα και αυτό το σύστημα. Σίγουρα, όποιος είναι απ’ έξω, μπορεί να εκφράζει εύκολα γνώμη όμως σε αυτήν την περίπτωση έχουμε ένα δεδομένο: Ο Νιόπλιας ορθώς διάλεξε αυτό το σχήμα και αυτούς τους παίκτες. Και πιστώνεται το γεγονός ότι δεν του βγήκε μέσα στο γήπεδο και για αυτόν τον λόγο είδαμε αυτόν τον (μέτριο έως κακό) ΟΦΗ του πρώτου ημιχρόνου.
Πέρα από τον ΟΦΗ του πρώτου 45λεπτου, ο ΟΦΗ του δεύτερου μέρους (πάντα κατά την ταπεινή μου άποψη) δείχνει ότι είναι ομάδα που θα παλέψει για την άνοδο μέχρι το τέλος. Και αυτό το δικαίωμα και τις δυνατότητες δεν μπορεί να την αφαιρέσει καμία κακή εμφάνιση διάρκειας 45 λεπτών. Ασφαλώς και υπάρχουν θεματάκια που πρέπει να λυθούν όπως το γεγονός ότι η ομάδα αντέδρασε τόσο λανθασμένα μετά το γκολ του Βουό αλλά και να βρει λύσεις μπροστά στην διαφαινόμενη απουσία του Ιβοριανού που από την στιγμή που ήρθε στον ΟΦΗ, δεν ξαναβγήκε από την ενδεκάδα. Όπως επίσης είναι θέμα ότι για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι ο ΟΦΗ δέχεται ένα φτηνό γκολ.
Ο ΟΦΗ του δεύτερου 45λεπτου δεν πρέπει να πουλάει με αυτόν τον τρόπο τις νίκες και να τις χαρίζει. Ο μηδενισμός και η απαξίωση δεν χωρούν στον ΟΦΗ και αυτό πρέπει να το αντιληφθούν όλοι. Ωστόσο, είμαι πεπεισμένος ότι τα σήματα που έστειλε ο σημερινός ΟΦΗ δεν θα περάσουν απαρατήρητα.
Έστω και αν ήταν σήματα καπνού λόγω του 1-1.
