Σαμαράς: “Πως είναι δυνατόν να μην είμαι Ομιλίτης;”

Με αφορμή την τελευταία εκδήλωση αγάπης του Γιώργου Σαμαρά προς τον ΟΦΗ, το Gentikoule ανέσυρε από το αρχείο του, μια συνέντευξη κατάθεση – ψυχής για την αγαπημένη του ομάδα, που είχε δώσει το 2007 στο περιοδικό Passo.

O 31χρονος, πλέον, διεθνής μεσοεπιθετικός μιλάει σπάνια αλλά όποτε μιλάει, λέει πράγματα που δεν αφήνουν αδιάφοροο κανέναν αναγνώστη. Έτσι και το 2007 είχε παραχωρήσει συνέντευξη στο Ηρακλειώτικο περιοδικό Passo (του οποίου εκδότης ήταν ο Μανώλης Αλεξάκης) εκφράζοντας την απέραντη αγάπη του για τον ΟΦΗ. Σε εκείνη την συνέντευξη, όπου είχε μιλήσει στους Μανώλη Αλεξάκη και Κωνσταντίνα Παπαδοπούλου, ο Γιώργος Σαμαράς είχε δώσει και την (ιστορική πλέον απάντηση) ότι “σταμάτησε να κάνει όνειρα επειδή είχε όνειρο να παίξει στον ΟΦΗ και δεν το πραγματοποίησε ποτέ”.

Διαβάστε και… ρουφήξτε λέξη προς λέξη όλα όσα είχε πει ο Γιώργος Σαμαράς στο περιοδικό Passo

– Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε αρκετά χρόνια από σήμερα;

Θα παραμείνω στο εξωτερικό μέχρι να τελειώσω την ποδοσφαιρική μου καριέρα και μετά… ένα όμορφο σπίτι στην Κρήτη και ηρεμία.

– Δεν το σκέφτεσαι λοιπόν να γυρίσεις κάποια στιγμή και να παίξεις σε μια ομάδα της Ελλάδας;

Πολύ δύσκολα. Η μόνη περίπτωση που θα έκανα κάτι τέτοιο θα ήταν ένας σοβαρός οικογενειακός λόγος. Δεν βλέπω κάτι άλλο στο μέλλον. Δηλαδή να γυρίσω από μόνος μου πίσω, όχι. Πρέπει να είναι κάτι πολύ σοβαρό. Να πω ότι δεν πάει άλλο και πρέπει να επιστρέψω γιατί με έχουν ανάγκη.

– Αν παρουσιαστεί η ευκαιρία, κλείνοντας την καριέρα σου να παίξεις έναν χρόνο στον ΟΦΗ, τι θα κάνεις;

Δεν το γνωρίζω. Δεν θα ήθελα να γυρίσω πίσω στην Ελλάδα και να τα καταστρέψω όλα. Το λέω γιατί πολλοί ποδοσφαιριστές που έχουν κάνει μια καλή καριέρα στο εξωτερικό γυρίζουν πίσω για τον ένα χρόνο και χαλάνε τα πάντα. Είμαι ήδη από τα δεκαέξι μου στο εξωτερικό, δηλαδή αν μείνω μέχρι τα τριάντα επτά είναι εικοσιένα χρόνια. Μια ζωή. Θα προσπαθήσω πάντως να μείνω έξω μέχρι το τέλος.

– Είσαι δεμένος πάντως με τον ΟΦΗ;

Πιο δεμένος δεν γίνεται. Οταν είσαι από μικρό παιδί μέσα στο γήπεδο, μέσα στα αποδυτήρια και έχεις όλο αυτό το μικρόβιο γύρω σου, δεν γίνεται να μην το κολλήσεις κι εσύ. Πώς είναι δυνατόν να μην είμαι ομιλίτης;

– Σε επηρέασε η πορεία του πατέρα σου;

Ναι, η παρουσία του πατέρα μου στον ΟΦΗ, νομίζω, ήταν ο κύριος λόγος που δέθηκα με αυτή την ομάδα γιατί από μικρό παιδί με πήγαινε στις προπονήσεις, ήμουν μέσα στα αποδυτήρια, στους αγώνες.

– Τι θυμάσαι από τον παλιό ΟΦΗ;

Τα πάντα. Την κάθε λεπτομέρεια. Εγώ ήμουν μέσα στα αποδυτήρια πριν τους αγώνες και έδινα παπούτσια, φανέλες, πετσέτες. Αυτά που σας λέω τα έκανα σε ηλικία 7 ετών. Για την ακρίβεια τότε ήμουν βοηθός φροντιστή.

– Τότε φανταζόσουν ότι κάποια στιγμή θα γινόσουν ένας ποδοσφαιριστής που από τόσο νεαρή ηλικία θα έπαιζε στο εξωτερικό, σε ένα από τα καλύτερα πρωταθλήματα της Ευρώπης και στην εθνική ομάδα;

Οχι. Σκεφτόμουν ότι θα παίξω στον ΟΦΗ. Το όνειρό μου από μικρό παιδί ήταν να παίξω στον ΟΦΗ. Το σκεφτόμουν κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ. Οταν δεν έγινε πραγματικότητα έπαψα να κάνω όνειρα. Από τότε βάζω μόνο στόχους. Δεν ονειρεύομαι πια.

– Ποιον παίκτη του ΟΦΗ, εκτός του πατέρα σου, θαύμαζες από εκείνη την ομάδα ως πιτσιρικάς;

Κατ αρχάς να σου πω πως θυμάμαι την ομάδα από το 1992 και μετά. Θαύμαζα πολύ την ομάδα του 93 – 94. Γεωργαμλής, Τσιφούτης, Τσουγκάνοβιτς, Βέλιτς, Μαχλάς… Ποιόν να πρωτοθυμηθώ. Μεγάλοι ποδοσφαιριστές ιστορικές στιγμές που έμεινα χαραγμένες στην καρδιά μου.

“Κουμπάροι με τον Σηφάκη”

– Ο καλύτερος φίλος σου ποιος είναι;

Οπως είπα και πριν έχω πολλούς και καλούς φίλους. Αν θέλετε ένα όνομα θα σας πω του Μιχάλη Σηφάκη. Είναι ο γνωστότερος. Μελλοντικά θα γίνουμε μάλιστα και κουμπάροι. Εχουμε δώσει χέρια από δύο ετών!

– Θα τον παντρέψεις;

Αν παντρευτεί. Αρραβωνιάστηκε πάντως.

– Τον παρακινείς για να κάνει το επόμενο βήμα στο εξωτερικό;

Η σχέση μου με το Μιχάλη είναι ιδιαίτερη. Πριν κάνει οτιδήποτε με παίρνει τηλέφωνο για να το συζητήσουμε. Εχουμε εμπιστοσύνη μεταξύ μας. Πιστεύω πως αν τα καταφέρω θα τον βάλω στον σωστό δρόμο. Οχι πως δεν είναι τώρα, απλά για μένα το σωστότερο είναι να έρθει στο εξωτερικό.

“Θέλω Τσάμπιονς Λιγκ”

– Είπες ότι δεν υπάρχουν πια όνειρα, μόνο στόχοι. Ο επόμενος στόχος του Γιώργου Σαμαρά ποδοσφαιρικά ποιος είναι;

Είναι μία πάρα πολύ καλή χρονιά με τη City και μετά αν μπορώ να προχωρήσω στο επόμενο επίπεδο, σε μία ομάδα του Champions League.

– Πώς είναι η ζωή στο Μάντσεστερ;

Μου αρέσει πολύ. Εχω το σπίτι μου, τις προπονήσεις μου, όταν θέλω θα βγω έξω για φαγητό ή έναν καφέ. Είμαι τυχερός γιατί έχω και τον Γιαννακόπουλο. Τα σπίτια μας έχουν μια απόσταση είκοσι λεπτά. Είναι σαν να φεύγω από το Γάζι και να πηγαίνω στο Ατσαλένιο.

– Μεταξύ του Μάντσεστερ και της Ελλάδας ποιον τρόπο ζωής επιλέγεις;

Κοίτα, σαν ζωή χωρίς επαγγελματικές υποχρεώσεις, Ελλάδα και ξερό ψωμί. Αν συνδυάσεις καριέρα και καθημερινότητα, οποιαδήποτε άλλη χώρα εκτός της Ελλάδας. Η Ελλάδα είναι να έχεις τα λεφτά σου, να μην εξαρτάσαι από τη δουλειά και να κάνεις διακοπές.

– Αγωνιστικά τώρα, αυτό που βρήκε στο Μάντσεστερ ο Γιώργος Σαμαράς είναι αυτό που φανταζόταν ότι θα βρει;

Πάνω κάτω, ναι. Είμαι ενάμιση χρόνο τώρα εκεί και νομίζω πως για την επόμενη χρονιά θα είμαι έτοιμος. Ξέρω τις συνθήκες, ξέρω την ομάδα, με ξέρουν, ξέρω τις άλλες ομάδες, ξέρω τα γήπεδα. Η χρονιά φέτος δεν ήταν τόσο καλή αλλά δεν έχω μάθει να τα παρατάω.

“Ανατρίχιασα στο Παγκρήτιο”

– Θέλω να μου μιλήσεις για όσα έγιναν στο Παγκρήτιο με την Εθνική; Κατ αρχάς όταν σηκώθηκες για ζέσταμα και άκουσες ολόκληρο το στάδιο να σε αποθεώνει, τι αισθάνθηκες;

Ανατρίχιασα. Είναι μερικές στιγμές στη ζωή σου, τις οποίες δεν μπορείς να τις περιγράψεις με λόγια. Νιώθεις την αγάπη του κόσμου και εκεί τελειώνουν όλα. Δεν σκέφτεσαι πού είσαι, πού παίζεις, τι λεφτά παίρνεις, τι αμάξι οδηγείς, πού μένεις, τίποτα. Απλά βλέπεις την αγάπη του κόσμου και λες, αξίζει που είμαι ποδοσφαιριστής και κάνω αυτή τη δουλειά.

– Περίμενες τέτοια αντίδραση από τον κόσμο της Κρήτης;

Τόσο όχι. Ηξερα ότι υπάρχει μια αμοιβαία αγάπη αλλά όχι σ’ αυτό το βαθμό.

– Από την ομάδα οι υπόλοιποι διεθνείς δε το σχολίασαν;

Το σχολίασαν πολλοί. Και στον πάγκο που ήμουν γύρισε ο Γιαννακόπουλος και μου μίλησε : “Ηρθε η ώρα σου, σε αποθεώνει ο κόσμος στο σπίτι σου. Ετοιμάσου να μπεις”. Αλλά δεν πίστευα ότι θα γινόταν όλο αυτό.

– Πολλά λέγονται για την Εθνική, για τον Ρεχάγκελ, τον τελευταίο καιρό…

Θα προκριθούμε στο Euro και θα απαντήσουμε στους επικριτές.

– Οι συμπαίκτες σου στην Εθνική πώς σε αντιμετωπίζουν; Είσαι από τους μικρότερους παίκτες της ομάδας. Σε αγκάλιασαν στο ξεκίνημα;

Το κλίμα στην Εθνική είναι αρκετά καλό. Αλλο είναι να είσαι στη City και να μιλάς αγγλικά και άλλο να είσαι στη χώρα σου να μιλάς ελληνικά, να εξηγείς στα ελληνικά, να κάνεις πλάκες στα ελληνικά. Είναι ένα κλίμα πολύ ευχάριστο και δεν υπάρχουν κλίκες.

“Ξεφεύγω στην Κρήτη”

– Γιώργο πού σε χάνουμε πού σε βρίσκουμε στην Κρήτη σε πετυχαίνουμε.

Διακοπές χωρίς Κρήτη… δεν γίνεται! Είναι το ομορφότερο μέρος του κόσμου, που να πρωτοπάς;

– Φέτος για πόσο καιρό;

Πολύ λιγότερο από άλλες φορές. Λόγω εθνικής ομάδας, οι διακοπές συρρικνώθηκαν… Εχω και μια μικρή ανασφάλεια, λόγω των αλλαγών στη Μάντσεστερ Σίτι.

– Πώς είναι για σένα οι ιδανικές διακοπές;

Με καλή παρέα στην Κρήτη ή σε κάποιο άλλο νησί της Ελλάδας.

– Μύκονο; Ρωτάω επειδή θεωρείται “in”.

Δεν μου έχει περάσει ποτέ από το μυαλό ότι πρέπει να πάω εκεί και νομίζω δύσκολα θα πάω. Δεν είμαι τέτοιος τύπος, προσπαθώ να είμαι πάντα διακριτικός σε ότι κάνω.

– Εξι χρόνια στο εξωτερικό. Τι σου έχει λείψει περισσότερο;

Οι φίλοι και γενικά οι παρέες μου εδώ…

– Εχεις κρατήσει φιλίες από τότε;

Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Σχεδόν όλους.

– Δεν άλλαξες δηλαδή παρέες από τα χρόνια που έμενες στην Κρήτη;

Οχι. Οι φίλοι που είχα στις ακαδημίες του ΟΦΗ, στις μεικτές ομάδες του Ηρακλείου ή οπουδήποτε αλλού έχουν παραμείνει οι ίδιοι. Για να μη σας πω, πως έχουν προστεθεί κιόλας.

– Πώς περνάς τις διακοπές σου όταν βρίσκεσαι εδώ;

Η αλήθεια είναι πως ξεφεύγουμε λίγο από τα όρια. Βγαίνω τα βράδια, διασκεδάζω και βέβαια χορταίνω θάλασσα!

“Θυμάμαι τους συμμαθητές μου”

– Από τα παιδικά και εφηβικά χρόνια στο Ηράκλειο τι σου έχει μείνει περισσότερο;

Μου έλεγαν οι γονείς μου, απόλαυσέ το όσο μπορείς γιατί όταν μεγαλώσεις θα σου λείψει. Σήμερα βγαίνουν αληθινοί. Πήγαινα στο αθλητικό σχολείο. Τα τρία χρόνια που πέρασα εκεί ήταν μοναδικά. Αν δω συμμαθητές στο δρόμο τους θυμάμαι όλους.

– Ο πρώτος έρωτας ήταν από αυτό το σχολείο;

Οχι. Πριν καν πάω. Πρέπει να ήμουν έντεκα χρόνων περίπου.

– Τώρα έχεις σχέση;

Δεν ξέρω, δεν απαντώ.

“Χοχλιοί και θάλασσα”

– “Big Fish” (μπαρ)…

Το δεύτερο σπίτι μου.

– Κρήτη…

Το πρώτο σπίτι μου.

– Γυναίκες…

Πολλές, πάρα πολλές.

– Μουσική

Αγάπη. Ακούω τα πάντα. Από ελληνικά, μπαλάντες, μέχρι σκυλάδικα και από δεκαετία ’60-’70 μέχρι ροκ μπαλάντες και RnΒ.

– Αγαπημένος τραγουδιστής…

Μανώλης Λιδάκης, Νότης Σφακιανάκης.

– Ποια Ελληνίδα σου αρέσει περισσότερο;

Η αδερφή μου.

– Αγαπημένο αυτοκίνητο…

VW Golf.

– Αγαπημένο φαγητό

Χοχλιοί μπουμπουριστοί και γαμοπίλαφο.

– Τελευταίο βιβλίο που διάβασες;

“Κάθε μέρα νικητές” είναι μία αυτοβιογραφία ενός προπονητή αμερικάνικου football.

– Τι προσέχεις πρώτα σε μία γυναίκα;

Το πρόσωπό της.

– Αγαπημένο ποτό;

Αν και πίνω σπάνια, μπύρα ή κάτι γλυκό, Amaretto, Malibu, Μohito.

– Οικογένεια

Το πολυτιμότερο.

– Μάνα

Η μοναδική γυναίκα που με ανέχεται.

– Θάλασσα

Μου λείπει.