Politica 89.8
Σε μια συνέντευξη κατάθεση ψυχής ο Μανώλης Παπαστεριανός μιλάει στο Gentikoule για την διετία που έζησε στον ΟΦΗ, είναι αφοπλιστικά ειλικρινής και αποκαλύπτει το σημείο – κλειδί που άλλαξε την ιστορία του αγώνα με τον Πλατανιά.
“Πέρασα δύο υπέροχα χρόνια, όποιος έρχεται στην Κρήτη δένεται πραγματικά. Τι να πω, γνώρισα σπουδαίους ανθρώπους, έκανα πραγματικές φιλίες. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο και δεν αλλάζει. Έφτασε η ώρα να τους αποχαιρετήσω μετά από δύο χρόνια στο Ηράκλειο που πραγματικά έκανα αληθινούς φίλους” ήταν τα πρώτα λόγια του Μανώλη Παπαστεριανού στο Gentikoule.
*Αφορά την επιλογή “Νικητής Αγώνα” πριν την έναρξη. Διαθέσιμο σε επιλεγμένα παιχνίδια
Ο ίδιος είναι ειλικρινής για την στιγμή του “διαζυγίου” με τον ΟΦΗ και μάλιστα ιδιαίτερα αφοπλιστικός: “Όταν με κάλεσε ο κύριος Σαμαράς είπαμε δύο αληθινές κουβέντες. Με ρώτησε πως βλέπω το μέλλον μου. Η λογική λέει ότι πρέπει να φύγω, ήμουν τραυματίας πέρυσι, επιρρεπής στους τραυματισμούς και δεν ξέρεις τι γίνεται στο μέλλον γύρω από αυτό το κομμάτι. Ειλικρινά δεν κρατάω κακία, δεν είμαι 20 χρονών για να μην βλέπω μπροστά μου. Κρατάω εξαιρετικές σχέσεις με όλους τους ανθρώπους του ΟΦΗ και έπρεπε να γίνει αυτό γιατί ήταν το σωστό. Θα ήταν έκπληξη ακόμα και για εμένα αν μου ζητούσαν να παραμείνω. Δεν πρέπει να λέμε ψέμματα στους εαυτούς μας. Το ποδόσφαιρο, ο ΟΦΗ αλλά και η Κρήτη έχει ανάγκη αυτούς τους ανθρώπους να βρίσκονται μέσα στο ελληνικό ποδόσφαιρο”.
Για την φετινή δύσκολη χρονιά που έχασε το μεγαλύτερο μέρος της λόγω των τραυματισμών, ο Μανώλης Παπαστεριανός μιλάει με συγκίνηση για το κλίμα μέσα στο ποδοσφαιρικό τμήμα: “Ήταν δύο καταπληκτικά χρόνια, ο κόσμος δεν με γνώριζε και με έβαζε στο σπίτι του επειδή φορούσα την φανέλα του ΟΦΗ. Έκανα φίλους που μου στάθηκαν στα δύσκολα και ειδικά μετά τον Οκτώβρη δεν έπαιξα ξανά λόγω των τραυματισμών. Όμως, όλα τα παιδιά ήταν δίπλα μου, με στήριζαν και με έκαναν να νιώθω σημαντικός για τον ΟΦΗ αν και δεν έπαιζα. Το είπα αυτό το πράγμα και στον κύριο Σαμαρά και μου είπε πως αυτό το πέτυχα επειδή αυτή ήταν η φύση της ομάδας. Η ομάδα από μόνη της με έκανε να νιώθω σημαντικός”.
Για τον τρόπο με τον οποίο ολοκληρώθηκε η σεζόν αλλά και ότι ήταν από τους ελάχιστους παίκτες που μέσα σε λίγους μήνες βρέθηκαν από το ναδίρ (Γενάρης του 2018) στο ζενίθ (Οκτώβρης 2018) και ο Μανώλης Παπαστεριανός εξηγεί γιατί ξέσπασαν όλοι μετά το τέλος του αγώνα με τον Πλατανιά: “Το παρελθόν είναι σημαντικό αλλά δεν πρέπει να μένουμε εκεί. Όντως ήταν πολύ δύσκολη η χρονιά, αυτά τα δύο χρόνια ήταν πολύ δύσκολα για διαφορετικούς λόγους. Όπως είπε και ο Κουτσιανικούλης, τα κλάματα και το ξέσπασμα μετά το τέλος του αγώνα με τον Πλατανιά ήταν αποτέλεσμα όσων ζήσαμε αυτά τα δύο χρόνια. Όσοι ήμασταν δύο χρόνια στον ΟΦΗ ξέρουμε πως έχουμε βάλει ένα μικρό λιθαράκι ώστε αυτό που συμβαίνει στην ομάδα να μεγαλώνει σιγά – σιγά ούτως ώστε να βλέπει διαφορετικά το μέλλον. Νιώθουμε όλα τα παιδιά που ήμασταν στην ομάδα από τον περασμένο Γενάρη πως έχουμε κάνει κάτι μικρό αλλά σημαντικό. Που δεν γνωρίζαμε αν θα παίζαμε με τον Κισσαμικό και είχαμε αποφασίσει να μείνουμε στην ομάδα μέχρι τέλους. Τότε λειτουργήσαμε συναισθηματικά, εγωιστικά και είπαμε πως δεν πάμε πουθενά. Είχαμε αποφασίσει να μείνουμε για να βγει η χρονιά. Μετά ήρθαν τα αποτελέσματα, ο κόσμος και καταφέραμε να πάρουμε την άνοδο και το πρωτάθλημα”.
Ο Παπαστεριανός στέκεται σε κάτι που δεν είδε πολύς κόσμος. Όταν ο Πλατανιάς έκανε το 2-2, Ηλίας Πουρσανίδης και Παύλος Αδάμος μπήκαν αμέσως στο γήπεδο και σήκωσαν τους παίκτες του ΟΦΗ που ήταν πεσμένοι στον αγωνιστικό χώρο δείχνοντας τους την πίστη που είχαν για να έρθει το νικητήριο γκολ: “Μόλις έγινε το 2-2, “παγώσαμε” όλοι. Ήρθαν στο μυαλό μας οι σκέψεις πως είναι κρίμα σε αυτήν την προσπάθεια που γίνεται, με την έλευση του κυρίου Μπούση να περάσει η ομάδα ξανά τα ίδια. Σαν να σταμάτησε ο χρόνος. Όμως μόλις είδα τον Ηλία και τον Παύλο να πετάγονται από το γήπεδο και να πηγαίνουν να σηκώσουν τα παιδιά, τότε σηκωθήκαμε όλοι μας από τον πάγκο και φωνάζαμε στα παιδιά να κάνουν επίθεση και να πάνε να βάλουν το γκολ. Πιστεύω πως αυτή ήταν η καθοριστική στιγμή. Όταν ο Πουρσανίδης με τον Αδάμο μπήκαν στο γήπεδο για να ενθαρρύνουν τα παιδιά και με την κίνηση τους ενθάρρυναν όλους όσους ήταν στο γήπεδο. Εμάς, τους παίκτες που έπαιζαν και τον ίδιο τον κόσμο”.
Για την μετάβαση του ΟΦΗ στην εποχή του Μιχάλη Μπούση: “Μέχρι να έρθει ο Μπούσης είχαμε προβλήματα. Μετά την έλευση του όπως και των ανθρώπων της διοίκησης δεν σκεφτόμασταν τίποτα άλλο παρά μόνο το αγωνιστικό. Ακόμα και στις ήττες ερχόταν ο κύριος Σαμαράς μας έλεγε “πάμε μπροστά, συνεχίζουμε”. Αυτό ήταν το μότο τους. Πρέπει να βελτιωνόμαστε ως άνθρωποι, δεν είμαστε μόνο εμείς αλλά και ο κόσμος. Ακόμα και στο 92′ είδατε την αντίδραση του κόσμου. Δεν πτοήθηκε από το 2-2″.
