Politica 89.8
Είτε λέγεται Νταμπίζας, είτε λέγεται οποιοσδήποτε άλλος, το κριτήριο της πρόσληψης του τεχνικού διευθυντή θα είναι το πλάνο που έχει εκπονηθεί στον ΟΦΗ για την επόμενη μέρα του συλλόγου και τι ακριβώς θέλει από εκείνον.
Ορθώς στον ΟΦΗ μαδάνε την μαργαρίτα μέχρι να πέσει το τελευταίο φύλλο για την έλευση του τεχνικού διευθυντή και του γενικού κουμανταδόρου στο ποδοσφαιρικό τμήμα γιατί πρόκειται για μια απόφαση που θα καθορίσει σε απόλυτο βαθμό τον μεταγραφικό σχεδιασμό του συλλόγου όχι μόνο για το φετινό καλοκαίρι αλλά και για τα επόμενα χρόνια.
Πριν ο ΟΦΗ καταλήξει στον άνθρωπο που θα είναι επικεφαλής του ποδοσφαιρικού τμήματος και θα καθορίζει το “αγοράζω – πουλάω” και την εύρεση νέων παικτών, το σημαντικότερο όλων είναι να ξέρει το club τι θέλει από αυτόν τον άνθρωπο.
Είτε λέγεται Νταμπίζας, είτε λέγεται οποιοσδήποτε άλλος, το κριτήριο της πρόσληψης του τεχνικού διευθυντή θα είναι το πλάνο που έχει εκπονηθεί στον ΟΦΗ για την επόμενη μέρα του συλλόγου και τι ακριβώς θέλει από εκείνον.
Ο ΟΦΗ ήδη είναι ένα στρωμένο μαγαζί ποδοσφαιρικά αλλά και μεταγραφικά. Λειτουργεί με πλάνο, λειτουργεί με σχέδιο που δεν προκύπτει από το τι προτείνει ο κάθε μάνατζερ αλλά μέσα από την έρευνα του scouting και το ξεψάχνισμα κάθε μεταγραφικού στόχου της ομάδας.
Δεν είναι τυχαίο πως ο ΟΦΗ πέρυσι έκανε 12+1 μεταγραφές (το +1 είναι ο Φώτης Κουτσουπιάς) και βγήκαν όλες! Και όταν λέμε ότι βγήκαν όλες, είναι ακέραιο στο 100% γιατί άλλος παίκτης αποκτήθηκε για να είναι βασικός, άλλος για να κάνει την διαφορά και άλλος για να δίνει ανάσες από τον πάγκο και να έχει δεύτερο ρόλο στο παιχνίδι.
Οι επιλογές που έκαναν στον ΟΦΗ μεταγραφικά ήταν προϊόν αρκετών εργατοωρών, δουλειάς και έρευνας που λειτούργησε συλλογικά, από το scouting, μέχρι τον Σάββα Τσαμπούρη που παίρνει πάντα info για τις μεταγραφές ώστε στην συνέχεια η δουλειά να γίνει ευκολότερη και για τον προπονητή αλλά και για την διοίκηση του συλλόγου.
Αυτό που παίζει ρόλο στην επιλογή του τεχνικού διευθυντή είναι το τι θέλει να κάνει ο ίδιος ο ΟΦΗ. Ήδη ο ΟΦΗ έδειξε από πέρυσι την στροφή του στην ελληνικη αγορά και αυτό του βγήκε σε καλό. Όπως και το γεγονός ότι υπήρξαν επιλογές παικτών που ήταν παντελώς άγνωστοι (Νους, Μπαΐνοβιτς, Σίλβα) και οι οποίοι έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στον φετινό ΟΦΗ.
Η έλευση του τεχνικού διευθυντή θα αφορά τα πάντα που έχουν να κάνουν με το ποδοσφαιρικό τμήμα: Από το μπάτζετ που θα καθοριστεί, τον κανόνα που για τον ΟΦΗ είναι οι πωλήσεις και μέσω αυτών τα κέρδη είναι μακροπρόθεσμα με το οικονομικό ν’ αποτελεί το μικρότερο από αυτά.
Προφανώς όλα τα παραπάνω μένει να φανούν στην πράξη γιατί στην θεωρία είμαστε όλοι καλοί όμως το όνομα που θα επιλεγεί από τον Μιχάλη Μπούση θα δείχνει και τον δρόμο που θ’ ακολουθήσει ο ΟΦΗ. Ένα παράδειγμα που μου έρχεται στο μυαλό και δείχνει προφανώς την έλλειψη ποδοσφαιρικού σχεδίου είναι η έλευση του νέου τεχνικού διευθυντή στον Άρη που όλο τον καιρό διαρρέει πως στόχος είναι η ελληνοποίηση του ρόστερ του και τελικά φέρνει έναν άνθρωπο από την Ισπανία που δεν έχει καμία γνώση από την ελληνική αγορά.
Το παράδειγμα είναι σχετικό με το τι δρόμο θέλει ν’ ακολουθήσει ο κάθε ποδοσφαιρικός οργανισμός και πως σχεδιάζει το μέλλον του γιατί πλέον δεν βρισκόμαστε στο 2000 και το 2010 όπου όλα ξεκινούσαν και τελείωναν στον προπονητή. Πλέον το ποδόσφαιρο έχει γίνει πιο σύνθετο, πιο περίπλοκο και κανένας δεν μπορεί να κάνει την δουλειά δέκα ανθρώπων.
Η τεχνογνωσία, οι γνωριμίες, η ατζέντα του καθενός, ο τρόπος με τον οποίο έχει σύνδεση με τις αγορές του ποδοσφαίρου είναι κομμάτι που μπορεί σε έναν φίλαθλο να μοιάζουν αδιάφορα όμως πλέον το ποδόσφαιρο περνάει υποχρεωτικά μέσα από αυτούς τους παράγοντες.
