Τελικά γίνονται θαύματα…

Όλοι μιλάνε για ένα “θαύμα” του ΟΦΗ. Είναι τελικά “θαύμα” αυτό που συμβαίνει ή όχι; Και αν γίνονται θαύματα την σημερινή εποχή, τι είδους θαύματα είναι αυτά;

Κανένας δεν περίμενε πως όταν στις αρχές του Γενάρη, ο ΟΦΗ μισοδιαλυμένος μένοντας με 13 και 14 ποδοσφαιριστές θα είχε ζωή μετά από 20 ημέρες και έναν μήνα. Και όμως μπορεί να μην γνωρίζει κανένας αν ο ΟΦΗ θα ζει σε λίγες εβδομάδες αλλά το σίγουρο είναι ότι έχει σφυγμό και μάλιστα δυνατό. Και η μάχη που δίνεται σε καθημερινή βάση είναι τεράστια, αυτό οφείλει να το αναγνωρίσει όλος ο κόσμος, στο αγωνιστικό για τον Αναστόπουλο και στο εξωαγωνιστικό στον Μαχλά. Η πορεία του ΟΦΗ είναι ένα θαύμα και παράλληλα ένα τρανό παράδειγμα για το πως πρέπει να παλεύεις ακόμα και όταν νιώθεις ότι είσαι… ετοιμοθάνατος. Μακάβρια λέξη αλλά η πραγματικότητα.

Πλέον, στον ΟΦΗ κοιτάζουν μπροστά και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να παραμείνουν στη νίκη επί του ΠΑΟΚ. Άλλωστε, ο ΟΦΗ έχει να δώσει μπροστά του τρεις σπουδαίες μάχες και μέσα σε 8 ημέρες αντιμετωπίζοντας κατά σειρά Εργοτέλη, Ξάνθη και Παναθηναϊκό. Και όπως γίνεται κατανοητό, χρόνος για χάσιμο και πανηγύρια δεν υπάρχει. Και αυτό το ξέρουν καλά στον ΟΦΗ.