
Το γκολ του αγέραστου Λυμπερόπουλου λύγισε 1-0τον Παναιτωλικό και προσέφερε μια ακόμα απόδειξη του σεβασμού των «κιτρινόμαυρων» στη φανέλα που φορούν.
Τη ζωή της δύσκολη έκανε η «Ένωση», που πέρασε ωστόσο στην τέταρτη θέση και ξεκίνησε τη… διαδικασία μείωσης του χάντικαπ για τους αγώνες κατάταξης.
Χωρίς εκπλήξεις (αφού πλέον δεν θεωρείται τέτοια το μη ξεκίνημα του φορμαρισμένου Κλωναρίδη) ήταν η σύνθεση που επέλεξε ο Νίκος Κωστένογλου. Με δεδομένες, λοιπόν, τις απουσίες των τιμωρημένων Καράμπελα και Βάργκας (αλλά και του ανέτοιμου Δέλλα) ο τεχνικός της ΑΕΚ επανέφερε τους Λαγό και Γκερέιρο στο αρχικό σχήμα.
Έτσι, το 4-3-3 της «Ένωσης» παρατάχθηκε ως εξής: Κάτω από τα δοκάρια ο Κωνσταντόπουλος και στην άμυνα -από αριστερά προς τα δεξιά- οι Λαγός, Μανωλάς, Κοντοές και Γεωργέας. Στα χαφ ήταν οι Μάκος-Καφές και Γκερέιρο (σε επιτελικό ρόλο) και στην τριάδα της επίθεσης οι Λεονάρντο (αριστερά), Σιαλμάς (δεξιά) και Λυμπερόπουλος (κορυφή).
Η καλή μέρα απ’ το πρωί φάνηκε για την ΑΕΚ. Κι όχι μόνο λόγω καιρού. Διότι το απόγευμα ήταν ούτως ή άλλως ηλιόλουστο στο ΟΑΚΑ. Στο δεκάλεπτο, όμως, φωτίστηκε ακόμα περισσότερο για την «Ένωση». Όταν ο Λεονάρντο εξέθεσε δις τον Ντολεζάι (πρώτα τον πέρασε στο σπριντ και μετά τον περίμενε για να τον ντριμπλάρει κιόλας) και μετά ετοίμασε γκολ απ’ αυτά που θα ήταν προσβλητικό για Λυμπερόπουλο να χαθεί…
Κι αφού ο εφησυχασμός των παικτών του Κωστένογλου επέτρεψε στον Παναιτωλικό να κάνει επίδειξη ανούσιας κατοχής μπάλας (κι ένα άστοχο σουτ με τον Γκόλια) το μαγικό τακουνάκι του «Λύμπε» επέτρεψε στον Σιαλμά να κάνει (νέα) επίδειξη αστοχίας. Ήταν κρίμα, δε, για την ΑΕΚ -και περισσότερο για τον Καφέ- που καμία από τις δυο εντυπωσιακές του προσπάθειες (απρόσμενο βολ πλανέ και γενναία κεφαλιά) δεν τελείωσαν απ’ το ημίχρονο τη σεμνή τελετή.
Η διάθεση δεν έλειπε στο πρώτο μέρος από την ΑΕΚ. Έλειπε φανερά, όμως, η σπιρτάδα που έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να της δώσει ο Κλωναρίδης. Παρόλο, όμως, που το «παραδέχθηκε» κι ο Κωστένογλου (βάζοντάς τον αντί του Σιαλμά) η «Ένωση» εξακολουθούσε να μην καίγεται για το δεύτερο γκολ που θα την εξασφάλιζε. Όχι ότι απειλούνταν ιδιαίτερα (όσες τελικές του Παναιτωλικού δεν ήταν αγχωμένες, κατέληγαν σε άστοχα μακρινά σουτ). Αλλά… όσο να’ ναι, 1-0 ήταν αυτό.
Και όπως αποδείχθηκε… θα ήταν μέχρι τέλους. Διότι κινήσεις από τον Λεμονή έγιναν (έβαλε Ονουάτσι αντί Θεοδωρίδη και τράβηξε τον Καμαρά πίσω από τον Χαριστέα). Φάσεις που να τρομάξουν, όμως, την ΑΕΚ δεν έγιναν. Αντίθετα, την καλύτερη την έφτιαξε η ίδια -με τον Μπέλεκ να στέλνει… στις πινακίδες το τετ α τετ με τον Τσενάμο, αλλά να μην της κοστίζει τίποτα παραπάνω από λίγο άγχος μέχρι τη λήξη.