Πυρά Νιόπλια κατά της διοίκησης του ΟΦΗ!

Ο Νίκος Νιόπλιας σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στο contra.gr ρίχνει πυρά κατά της διοίκησης του ΟΦΗ στο διάστημα που βρέθηκε στην ομάδα.

Αναλυτικά όσα είπε ο Νίκος Νιόπλιας

Κόουτς, γιατί έφυγες από τον ΟΦΗ;

“Ήταν επιλογή μου. Όπως ήταν επιλογή μου να πάω. Πήγα στον ΟΦΗ στη Γ’ Εθνική σε μια δύσκολη περίοδο που ήταν 12 βαθμούς πίσω, ήθελα να τον βοηθήσω και πίστευα πως θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι. Και πραγματικά, αφού κάναμε κάποια πράγματα και οργανωθήκαμε, καταφέραμε να πετύχουμε το στόχο μας. Η κατάκτηση του τίτλου ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει, επιβαλλόταν για την ιστορία του συλλόγου. Άλλο να είσαι στη Γ’ κατηγορία κι άλλο στη Β’ Εθνική. Κι άλλο να είσαι στη μεγάλη κατηγορία.

Για να ανέβεις όμως στη Super League χρειάζονται πάρα πολλά πράγματα, που ο ΟΦΗ τα έχει χάσει τα τελευταία χρόνια. Το μεγαλύτερό του πρόβλημα είναι το οργανωτικό. Χρειάζεται μεγαλύτερη φροντίδα και καλύτερο στήσιμο. Υπάρχει πρόβλημα στο διοικητικό, χρειάζεται ένα άτομο να διοικεί. Θέλει κάποιον που να “δαγκώσει τη λαμαρίνα”. Δεν μπορεί ο καθένας να λέει το μακρύ και το κοντό του.

Στη μεγάλη κατηγορία λέμε ότι το ποδόσφαιρο είναι προεδρικό, δείξε μου τον πρόεδρό σου να σου πω τι ομάδα είσαι. Φανταστείτε στη Β’ Εθνική. Πρέπει να υπάρχει ένας άνθρωπος που θα έχει εμπειρία από αυτή την κατηγορία, θα είναι οργανωτικός και θα πληρώνει. Αυτά είναι πράγματα που και ο Απόλλων και η Λαμία τα είχαν. Και δικαίως ανέβηκαν και μπράβο τους. Ήταν οι πιο δυνατές ομάδες από κάθε άποψη.

Ο ΟΦΗ είναι μεγάλη ομάδα και στη Β’ Εθνική είναι ακόμα μεγαλύτερη. Το μόνο, όμως, που έχει μείνει είναι η φανέλα, το σήμα και ο κόσμος της. Γουστάρεις να είσαι παίκτης και προπονητής σε αυτή την ομάδα, αλλά δεν φτάνουν. Φανταστείτε ότι το καλοκαίρι ξεκινήσαμε και δεν ήμασταν ΠΑΕ. Δεν πήγαμε προετοιμασία και για να κάνουμε μεταγραφές έπρεπε να δίνουμε προκαταβολές. Εμείς, λοιπόν, δεν είχαμε και πολλοί παίκτες δεν ήθελαν να έρθουν. Το ταβάνι το οικονομικό ήταν γύρω στα 500 με 600 χιλιάρικα. Φτιάξαμε μια καλή ομάδα και φάνηκε ότι ήταν καλή όταν παίξαμε στο Κύπελλο με ομάδες της μεγάλης κατηγορίας”.

– Για να γίνουμε, όμως, οι δικηγόροι του διαβόλου, γιατί δεν κάθισες μέχρι το τέλος της σεζόν;

“Έφτασα τρεις φορές κοντά στο να φύγω. Μπορούσα να είχα φύγει νωρίτερα. Θα μπορούσα να αφήσω την ομάδα το περασμένο καλοκαίρι, αλλά δεν το έκανα. Ήθελα να συνεχίσω, να στηρίξω αυτή την προσπάθεια. Δεν ήθελα να φύγω και να λένε διάφορα. Για να καταλάβετε, προκριθήκαμε στο Κύπελλο και υπήρχε γκρίνια από κάποιους εδώ στην Κρήτη γιατί πέρασε και ο Παναθηναϊκός. Ρε π@ύστη μου, τέσσερις φορές έχω παίξει κόντρα στον Παναθηναϊκό σαν προπονητής και τρεις τον έχω κερδίσει. Αλλά κρατιόμουν. Έλεγα “άσε τους να στη λένε”, ήξερα ότι θα μου την πουν ό,τι και να κάνω. Πάντα κάτι έβρισκαν. Έφτασαν να λένε ότι έπαιρνα υπερβολικά λεφτά. Και τα ακούω, ενώ ζω εδώ και τρελαίνομαι! Είναι δυνατόν; Αυτό που πραγματικά με στενοχώρησε είναι που βγήκε μια μέρα ο πρόεδρος στην τηλεόραση και για να δικαιολογηθεί είπε πως δεν κάναμε καλό σχεδιασμό το καλοκαίρι. Αυτό με ενόχλησε”.

– Η εφετινή Β’ Εθνική ήταν ένα… περίεργο πρωτάθλημα, έτσι δεν είναι;

“Κοιτάξτε, ήταν τελείως διαφορετική η κατάσταση στον ΟΦΗ του πρώτου γύρου με το δεύτερο. Είναι διαφορετικά κομμάτια. Ήταν ομάδες που στο δεύτερο γύρο δεν υπήρχαν. Το οξύμωρο είναι πως όταν έφυγα από τον ΟΦΗ ήταν 7 βαθμούς πίσω και τώρα είναι 11 με μόλις μία ήττα (σσ η συνέντευξη δόθηκε στις 7 Ιουνίου)! Ξέρετε γιατί; Οι άλλοι δεν χάνουν βαθμούς. Είναι περίεργο πρωτάθλημα η Β’ Εθνική. Παίζεις με μία ομάδα στον πρώτο γύρο κι έρχεται στο δεύτερο και είναι τελείως διαφορετική από αυτό που θυμόσουν!”

– Όσο ήσουν στον πάγκο του ΟΦΗ αισθάνθηκες ποτέ ότι το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής είναι, αυτό που λέμε, σημαδεμένη τράπουλα;

“Κοίτα, σε μια ομάδα μετράει ο πρόεδρος. Το θέμα είναι πως αντιλαμβάνεσαι αυτό το πρωτάθλημα, αν το ξέρεις, αν έχεις εμπειρία. Εμείς δεν είχαμε. Εξάλλου, αντιμετωπίζαμε προβλήματα καθημερινότητας. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Πάμε να παίξουμε στην Ξάνθη για το Κύπελλο και με παίρνει τηλέφωνο ο Κασναφέρης για να με ρωτήσει αν θα έρθουμε. Του λέω “κάτσε ρε Γιώργο, εμένα παίρνεις τηλέφωνο; Είναι σαν να παίρνω εγώ τον Λουτσέσκου!” Μου λέει “Μα δεν βρίσκω κανένα να μιλήσω. Τι ομάδα είστε εσείς;” Και πήρα μόνος μου την ευθύνη να μην πάμε και επιστρέψαμε πίσω με τέσσερα γκρουπ.

Να σας δώσω άλλο παράδειγμα. Παίζαμε στον Αχαρναϊκό. Πήγαμε με αεροπλάνο και εν συνεχεία καθίσαμε 5 μέρες στην Αθήνα γιατί μετά θα παίζαμε με τον Απόλλωνα. Πάμε να φάμε και βλέπω ένα μενού χωρίς κρέας. Τους λέω τι είναι αυτό; Μου λένε ότι έπρεπε να κάνουν κάποιες περικοπές γιατί είμαστε τόσες μέρες εδώ και το άλλο μενού ήταν πιο ακριβό. Μπούρδες! Τους ρωτάω μετά τι ώρα πετάμε πίσω στην Κρήτη μετά το ματς με τον Απόλλωνα; Μετά παίζαμε το ντέρμπι της χρονιάς με τη Λαμία. Α, μου λένε, με το καράβι γυρίζουμε! Τι λέτε, ρε! Ποιο καράβι; Δηλαδή θα φτάσουμε Πέμπτη ξημερώματα με το καράβι και το Σάββατο θα παίξουμε με τη Λαμία;

Εκεί ήταν που έφτασα στο αμήν! Εκεί ήταν που αποφάσισα πως δεν πάει άλλο. Δεν θα πεθάνω από την ανοργανωσιά τους. Έπαθα πλάκα! Είναι μεγάλη ομάδα ο ΟΦΗ αλλά με οργάνωση τοπικού! Τους έλεγα πέρυσι πως πήγατε να χάσετε το πρωτάθλημα από τον Φωστήρα που δεν έχουν νερό να πιουν. Αν δεν οργανωθείτε θα έχετε πρόβλημα στη Β’ Εθνική. Πώς να κοντράρεις τη Λαμία και τον Απόλλωνα που έχουν λεφτά; Με τη νοοτροπία του “είμαστε ΟΦΗ”; Θα μου πείτε εμένα για τον ΟΦΗ; Εγώ ήμουν 16 χρόνια σε αυτή την ομάδα!

Το καλοκαίρι δεν πήγαμε προετοιμασία και μείναμε εδώ, στο λιοπύρι! Και πήγε προετοιμασία ο Εργοτέλης που ήταν Γ’ Εθνική! Το καταλαβαίνετε αυτό; Καταλαβαίνετε τι σας λέω; Παίζαμε Κυριακή-Τετάρτη συνέχεια και το πρωτάθλημα έγινε μια κούρσα 4-5 ομάδων. Είναι απίστευτο να έχει μία ήττα ο ΟΦΗ και να μην έχει καλύψει τη διαφορά από τους από πάνω!”

– Βέβαια, ο ΟΦΗ δεν είχε και την καλύτερη αντιμετώπιση από τη διαιτησία…

“Σε αυτή την κατηγορία είναι όποιος προλάβει. Υπήρχαν οργανωμένες ομάδες που είχαν εμπειρία, ήξεραν”.

– Ο ΟΦΗ γιατί δεν βρίσκει έναν καλό επενδυτή; Μαγαζί-γωνία είναι…

“Δεν το ξέρω αυτό. Εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι στον ΟΦΗ χαίρεσαι να βρίσκεσαι είτε ως παίκτης είτε ως προπονητής. Είτε ως ιδιοκτήτης ακόμα. Σας το ξαναλέω, το πρόβλημα είναι το οργανωτικό και το διοικητικό. Όταν μια ομάδα δεν διοικείται, δεν μπορείς να πετύχεις τους στόχους. Πόσο να βοηθήσει το βάρος της φανέλας; Ναι, η φανέλα του ΟΦΗ είναι βαριά και θα πάρεις κάποια παιχνίδια, αλλά πόσα;

Μπορεί να σου γυρίσει μπούμερανγκ γιατί ακριβώς επειδή είναι βαριά φανέλα δεν μπορείς να τη σηκώσεις στα δύσκολα. Μπορεί να χάσεις από την πίεση της φανέλας. Εμείς είχαμε μικρό μπάτζετ και αποφασίσαμε με τον Σταύρο Λαμπράκη να πάρουμε παίκτες που θα μπορούν να αγωνίζονται σε πολλές θέσεις για να βγάλουμε το δύσκολο πρόγραμμα με συνεχόμενα παιχνίδια Τετάρτη-Κυριακή”.

– Έχεις παίξει στον ΟΦΗ που βγήκε Ευρώπη και πήρε Κύπελλο, έχεις παίξει στο μεγάλο ΟΦΗ. Αλλά τότε όλοι έλεγαν πως ήθελαν μία ομάδα ανεξάρτητη και όχι μία ομάδα της οικογένειας Βαρδινογιάννη…

“Ο ΟΦΗ ήταν ανεξάρτητος! Πάντα! Απλά η οικογένεια είχε και μία άλλη ομάδα. Ήταν, όμως, στα φανερά. Και τώρα γίνεται αυτό, αλλά από πίσω. Στα κρυφά! Πόσες ομάδες υποστηρίζονται από μέτωπα; Κοροϊδευόμαστε; Ο ΟΦΗ τότε ήταν μια ομάδα μεγάλη, με οργάνωση. Ξέραμε πότε θα αρχίσει η προετοιμασία, που θα πάμε, τι φιλικά θα δώσουμε, πότε θα πληρωθούμε. Τι να λέμε τώρα. Το θέμα είναι ότι, πλέον, πρόκειται για μια στάσιμη ομάδα. Εγώ ήθελα και πήγα και μπορεί να πάω ξανά στο μέλλον, αν με καλέσουν. Αλλά χρειάζεται οργάνωση.

Θα το λέω ξανά και ξανά. Δες για παράδειγμα τον Ατρόμητο. Τον κρατάει εδώ και χρόνια ένας άνθρωπος, ο Σπανός, και έχει συνεργάτες που γνωρίζουν και ασχολείται ο καθένας με τον τομέα του. Πέρασα από εκεί και ξέρω. Ο ΟΦΗ είναι τεράστια ομάδα, αλλά δεν έχει έναν τέτοιο άνθρωπο. Να ζει και να αναπνέει για τον ΟΦΗ, να ασχολείται καθημερινά”.

– Τότε που πήγες στον Παναθηναϊκό από τον ΟΦΗ πολλά είχαν ακουστεί…

“Δεν υπήρχε τίποτα ύποπτο. Ήμουν ένας καλός παίκτης και με ήθελε ο Παναθηναϊκός. Λογικό δεν είναι; Δηλαδή εσένα αν σε ήθελε μια μεγάλη ομάδα δεν θα πήγαινες;”

– Σε υποχρέωσαν να πας στον Παναθηναϊκό;

“Φυσικά και όχι! Εμένα με ήθελε πολλά χρόνια ο Παναθηναϊκός, αλλά θεωρούσα πως δεν είμαι έτοιμος. Σχεδόν κάθε χρόνο με ήθελε. Όταν ωρίμασα, απέκτησα εμπειρίες και έγινα βασικός στην Εθνική ομάδα, τότε αποφάσισα να κάνω το βήμα. Τότε θεώρησα πως είμαι έτοιμος για τις μεγάλες ομάδες. Ήθελα να πάρω ένα πρωτάθλημα, γι’ αυτό πήγα. Εγώ πάνω απ’ όλα αγαπώ το ποδόσφαιρο και μου αρέσει να εργάζομαι όπου κολλάνε τα χνώτα μου. Και τώρα σαν προπονητής και παλαιότερα σαν ποδοσφαιριστής”.