Απίστευτη ιστορία Σκόμποε από το “Γεντί Κουλέ” του 1978: “Οπαδοί πυροβολούσαν, με απείλησαν με μαχαίρι”!

Ο παλαίμαχος παίκτης του Άρη Όλε Σκόμποε έγραψε την αυτοβιογραφία του και μέσα στο βιβλίο αναφέρεται και σε ένα περιστατικό που σημειώθηκε το 1978 στο “Γεντί Κουλέ”.

Ο Δανός ποδοσφαιριστής αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους ξένους ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν στην χώρα μας και στην πατρίδα του αποτελεί ένα σημαντικό όνομα. Πριν από λίγες ώρες, ιστοσελίδα της Δανίας φιλοξενεί δηλώσεις του όπου σε αυτές, αναφέρεται ένα κομμάτι της αυτοβιογραφίας του, περιγράφοντας όσα έζησε σε ένα παιχνίδι με αντίπαλο τον ΟΦΗ τον Φλεβάρη του 1978 που είχε λήξει ισόπαλο 1-1. Για την ιστορία ο Άρης είχε προηγηθεί με γκολ του μετέπειτα προπονητή του ΟΦΗ, Γιώργου Φοιρού με τον αρχισκόρερ Δημήτρη Παπαδόπουλο να διαμορφώνει το τελικό 1-1 με απευθείας εκτέλεση φάουλ.

Ο παλαίμαχος παίκτης του Άρη περιγράφει την κοντινή απόσταση που υπάρχει από τις εξέδρες στον αγωνιστικό χώρο: “Στον δύσκολο αγωνιστικό χώρο του γηπέδου όπου οι οπαδοί βρίσκονται ένα μέτρο από το χορτάρι, ούρλιαζαν και τα μυαλά τους έβραζαν”.

Ο Όλε Σκόμποε περιγράφει με γλαφυρό τρόπο όσα έγιναν στο γήπεδο του ΟΦΗ και όσα ακολούθησαν μετά το τέλος της αναμέτρησης. Ο Δανός αποτέλεσε την πέτρα του σκανδάλου για τους οπαδούς του ΟΦΗ, σύμφωνα με τις μαρτυρίες του Σκόμποε, με αφορμή ένα πέναλτι εις βάρος του που τελικά δεν δόθηκε από τον διαιτητή: “Ένας παίκτης του ΟΦΗ έκανε σουτ με την μπάλα να βρίσκει στο χέρι μου, ήταν καθαρό πέναλτι για τους Κρητικούς. Έσκυψα για να κάνω τον διαιτητή να πιστέψει ότι δεν υπήρχε παράβαση και τελικά αυτή η τακτική κρίθηκε πετυχημένη καθώς δεν δόθηκε το πέναλτι. Το παιχνίδι έληξε 1-1 και στα αποδυτήρια με πλησίασε ένας τοπικός αστυνομικός. Μου είπε ότι έξω από το γήπεδο υπήρχε αναταραχή και ήθελαν να συνοδεύσουν κάθε παίκτη στο λεωφορείο ενώ μας περίμεναν αστυνομικοί με ασπίδες ώστε να μην μας πλησιάσει κανένας οπαδός. Έξω από το γήπεδο ακούγονταν πυροβολισμοί, ήταν εξαγριωμένοι οπαδοί του ΟΦΗ. Ξαφνικά με πλησίασε ένας οπαδός του ΟΦΗ που κρατούσε ένα μαχαίρι και μου φώναξε: “Ξέρουμε που μένεις, υπάρχουν πολλοί Κρητικοί στην Θεσσαλονίκη. Μου το είπε και στα αγγλικά οπότε ήταν αρκετά σίγουρος πως θα καταλάβαινα το μήνυμα”.