Την επιλογή του «αυτόματου πιλότου» ενεργοποίησε, για μια ακόμα φορά στη Σούπερ Λίγκα, ο Ολυμπιακός. Μόνο που αυτή τη φορά δεν προηγήθηκε το… γνώριμο καυτό εικοσάλεπτο. Αντίθετα, χρειάστηκε να το σπαταλήσει για να πάρει κάπως μπροστά. Μέχρι, λοιπόν, ο Ντιόγκο να χάσει την πρώτη καθαρή ευκαιρία (σπαταλώντας την ωραία κάθετη του Μακούν), οι «ερυθρόλευκοι» απειλούσαν κυρίως με στημένες φάσεις (κεφαλιές Τοροσίδη-Μακούν άουτ).
Κι ενώ ο Πανιώνιος σχεδόν πανηγύριζε κάθε φορά που περνούσε τη σέντρα (μια μόλις αντεπίθεση πέρασε, που την «έπνιξε» ο Μαρκάνο) ο Βαλβέρδε δεν πανηγύριζε ακριβώς με τη δυσκολία της ομάδας του να βρει διαδρόμους. Πάνω στην ώρα, όμως, που άρχισε να παίρνει τα μέτρα του γι’ αυτό (σήκωσε για ζέσταμα τον Τζεμπούρ) ο Μακούν πήρε τα μέτρα του… Σιδεράκη και προλαβαίνοντάς τον στην έξοδο, πρόλαβε να αφαιρέσει και το όποιο άγχος πριν την ανάπαυλα.
Αντιστρόφως ανάλογη εκείνης του πρώτου ημιχρόνου ήταν η είσοδος του Ολυμπιακού στο δεύτερο. Η ομάδα του Βαλβέρδε δεν έχασε καθόλου χρόνο στην προσπάθεια να… τελειώνει και να ξεκουραστεί ενόψει Ρούμπιν. Αφού, λοιπόν, ο Ρόκας έχασε την πρώτη ευκαιρία του Πανιωνίου στο ματς, ο Ντιόγκο δεν έχασε την ευκαιρία (η σέντρα του Χολέμπας κόντραρε όσο χρειάστηκε για να του στρωθεί στο πιάτο) να δώσει τέλος ουσιαστικά στη σεμνή τελετή.
Και κάπου εκεί η Ρούμπιν άρχισε να εγκαθίσταται για τα καλά στο μυαλό των «ερυθρόλευκων». Ο Βαλβέρδε άρχισε σταδιακά τις αλλαγές, ο Μέγερι απέτρεψε και την απέλπιδα προσπάθεια του Πανιωνίου να μπει στο ματς (εντυπωσιακή απόκρουση στο τετ α τετ με τον Ντιμπαλά) και παρόλο που ο Φουστέρ απέτυχε να δώσει λίγο παραπάνω… στιλ στη νίκη του Ολυμπιακού (ωραία απόκρουση Σιδεράκη) αυτή ήρθε με την άνεση που επιδιώχθηκε ενόψει Europa League.
