Ημέρες Ιστορίας: “Το ματς του Χατζησταυρίδη”

Γράφει ο “Ιστορικός”

Οι “Ημέρες Ιστορίας” κάνουν πρεμιέρα στο Gentikoule με το αλήστους μνήμης παιχνίδι με τον Ολυμπιακό και τον Δραμινό Χατζησταυρίδη που το όνομα του έμεινε στην ιστορία.

To Gentikoule θα αναλύει διεξοδικά πρόσωπα, γεγονότα και πτυχές της ιστορίας του ΟΦΗ ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Ο “Ιστορικός” θα καταγράφει αναλυτικά το παρασκήνιο αλλά και του τι έγινε στο παρελθόν του ΟΦΗ σε ξεχωριστές ενότητες.

Σήμερα, οι “Ημέρες Ιστορίας” “ντεμπουτάρουν” και εντελώς συμπτωματικά δύο ημέρες πριν συμπληρωθούν 22 χρόνια από τις 28 Σεπτεμβρίου 1997 και το περίφημο “παιχνίδι του Χατζησταυρίδη”.

Ο ΟΦΗ της περιόδου 1997 – 1998 προέρχεται από την εξαιρετική προηγούμενη σεζόν όπου παίζοντας μπαλάρα έχει κερδίσει ένα από τα δύο εισιτήρια για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Ο ΟΦΗ εκείνης της χρονιάς είναι μια ομάδα που το ρόστερ της δεν έχει αλλάξει σχεδόν καθόλου σε σχέση με την προηγούμενη σεζόν. Ο ΟΦΗ στο προηγούμενο εξάμηνο (Γενάρης 1997 – καλοκαίρι 1997) έχει χάσει μόλις δύο βασικούς ποδοσφαιριστές όπου τον πρώτο εξ’ αυτών τον έχει αναπληρώσει πλήρως (ο Φραντζέσκος αποχωρούσε για την Τούμπα τον Γενάρη) ενώ το καλοκαίρι φεύγει ο νυν εκτελεστικός διευθυντής της ΠΑΕ Ηλίας Πουρσανίδης.

Η “ταξιαρχία” του Ευγένιου Γκέραρντ παραμένει ιδιαίτερα ισχυρή και με ελάχιστες αλλαγές στο ρόστερ της μπαίνει στην σεζόν έχοντας ήδη μια ευρωπαϊκή επιτυχία αποκλείοντας την ισλανδική Ρέικιαβικ.

Η χρονιά στο πρωτάθλημα ξεκινάει με ήττα στην Ξάνθη όμως την δεύτερη αγωνιστική ο ΟΦΗ “ρεφάρει” την ήττα στην Θράκη κερδίζοντας τον ΠΑΟΚ με 2-1 χάρις στα γκολ των Ρίζνιτς, Αναστασίου.

Ακολουθεί ο θρίαμβος επί της Φερεντσβάρος με 3-0 και ουσιαστικά είναι το αποτέλεσμα με το οποίο “σφραγίζει” την πρόκριση για την επόμενη φάση του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ.

Ο ΟΦΗ συνεχίζει να έχει μέταλλο και λίγες ημέρες μετά την “μάχη” με τους Ούγγρους, πάει στον Κορυδαλλό για να αντιμετωπίσει την Προοδευτική. Παρότι χάνει με 2-0 και αρκετά νωρίς, καταφέρει να ισοφαρίσει στο τελευταίο 10λεπτο με γκολ των Μαρινάκη, Νιόπλια.

Μια εβδομάδα, πολύ νωρίς στην χρονιά και εν μέσω, κοινών, ευρωπαϊκών υποχρεώσεων, ο ΟΦΗ υποδέχεται τον Ολυμπιακό στο “Γεντί Κουλέ”. Σεπτέμβρης του ’97 και έχουν ήδη προηγηθεί 10 χρόνια ανομβρίας του ΟΣΦΠ στο Ηράκλειο με τον ΟΦΗ να μετράει ένα αήττητο σερί μιας ολόκληρης δεκαετίας. Μια Κυριακή πριν το ντέρμπι της Κρήτης, ο ΟΣΦΠ χάνει 1-0 από την ΑΕΚ μέσα στο ΟΑΚΑ και το αήττητο στον Πειραιά έχει χαθεί από νωρίς.

Μεσοβδόμαδα, όταν τότε ο Ευγένιος Γκέραρντ στην εβδομαδιαία συνέντευξη τύπου, έχει χτυπήσει καμπανάκι εν όψει Ολυμπιακού. Σε ένα από τα συνηθισμένα mind games του “Ολλανδού”, ρίχνει την ατάκα που θα παίζει σε όλη την Ελλάδα: “Ο Ολυμπιακός θα έρθει στο Ηράκλειο για να πάρει το παιχνίδι με κάθε τρόπο”.

Η ατάκα του Ευγένιου Γκέραρντ παίζει πρώτο θέμα την επόμενη μέρα σε όλες τις αθλητικές εφημερίδες της χώρας. Οι ρεπόρτερ του ΟΣΦΠ γράφουν για τον “Γκέραρντ που δυναμιτίζει το κλίμα εν όψει του αγώνα της Κυριακής” ενώ στον ΟΦΗ περιμένουν το ματς για να πάρει η ομάδα δύναμη ψυχολογικά εν όψει της ρεβάνς της Βουδαπέστης που ακολουθεί λίγες ημέρες αργότερα.

Η σεζόν 1997 – 1998 είναι η δεύτερη της νεότερης εποχής του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο Ολυμπιακός του Σωκράτη Κόκκαλη έχει πάρει τα σκήπτρα στο ελληνικό ποδόσφαιρο σπάζοντας το δίπολο Βαρδινογιάννη – Μελισσανίδη και ήδη μερικούς μήνες νωρίτερα μετράει τον πρώτο τίτλο μετά τα δικά του “πέτρινα χρόνια”. Η περίοδος της πρώτης παράγκας έχει ξεκινήσει και η παντοδυναμία του ΟΣΦΠ και του Σωκράτη έχει ξεκινήσει με κάθε τρόπο. Η διαιτησία είναι το φλέγον ζήτημα εκείνων των χρόνων και όπου παίζει ο Ολυμπιακός βλέπουμε να γίνονται “όργια”.

Η διαιτησία είναι μόνιμο θέμα συζήτησης κάθε Κυριακή, ο Ολυμπιακός κάνει επίδειξη δύναμης σε κάθε αγωνιστική αφού όταν έρχονται τα ζόρια, η σφυρίχτρα βάζει μόνη της γκολ.

Τα εισιτήρια του αγώνα της 28ης Σεπτεμβρίου 1997 έχουν κάνει “φτερά” από τις προηγούμενες ημέρες. Εκείνες τις χρονιές επιτρέπονταν και οι μετακινήσεις οπαδών και σε αντίθεση με ότι συμβαίνει τώρα, οι φιλοξενούμενοι που έρχονταν στο Ηράκλειο γνώριζαν ότι θα ήταν στο γήπεδο από 500 έως και 1.500 δικοί τους οπαδοί.

Ο κόσμος του ΟΦΗ έχει πάρει θέση στις εξέδρες από νωρίς, όσα ακολουθούν τον ΟΣΦΠ, εκτός γηπέδων, είναι αρκετά για να αναδείξουν το τι θα συνέβαινε αργότερα με τον ορισμό ενός διαιτητή που είχε συνδέσει το όνομα του στο ματς – επιστροφή του Μπάγεβιτς στη Νέα Φιλαδέλφεια και την ήττα του ΟΣΦΠ από την ΑΕΚ.

Στο Ηράκλειο το όνομα του θα γραφόταν στην ιστορία και θα το θυμούνται για πάντα οι οπαδοί του ΟΦΗ ως τον άνθρωπο που συνέβαλε στην “κλοπή” της δεκαετίας.

Ο ΟΦΗ θεωρείται ο δεύτερος πόλος του ελληνικού πρωταθλήματος, μετά το ΠΟΚ, ο ΠΑΟΚ ψαχνόταν ακόμα μιας και η εποχή Μπατατούδη ήταν ακόμα στο ξεκίνημα της και κατά συνέπεια όλοι γνώριζαν πως στο Ηράκλειο ήταν σχεδόν αδύνατο να περάσει κάποιος αντίπαλος ή όποιος περνούσε, αποκτούσε αυτομάτως και προβάδισμα για την κατάκτηση του τίτλου.

Ο ΟΣΦΠ έρχεται στο Ηράκλειο, νιώθωντας αχτύπητος στο παρασκήνιο, τα δείγματα γραφής της εποχής Κόκκαλη έχουν δοθεί έναν χρόνο νωρίτερα και το παιχνίδι μυρίζει μπαρούτι.

Το “Γεντί Κουλέ” έχει μέσα σχεδόν 9.000 κόσμο, ανάμεσα σε αυτούς και περίπου 700 οπαδοί του ΟΣΦΠ που έχουν πάρει θέση στην θύρα 1 του γηπέδου.

Το ξεκίνημα της ομάδας του Ευγένιου Γκέραρντ είναι εντυπωσιακό. Με σωστή τακτική, ο ΟΦΗ κρατάει τον Ολυμπιακό μακρυά από την περιοχή του Χανιωτάκη και στο 44′ έρχεται το 1-0 από τον Πρέντραγκ Μίτιτς. Ο ΟΦΗ πάει στα αποδυτήρια με το προβάδισμα στα χέρια του και ξέρει ότι μέσα στο Ηράκλειο είναι ανίκητος. Βγαίνει από την αύρα των ποδοσφαιριστών του, μέσα στο γήπεδο και δύο λεπτά μετά την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου γίνεται η φάση που θα σημαδέψει τον ΟΦΗ των 90s, την καριέρα του Χατζησταυρίδη αλλά και (μετά το τέλος του αγώνα) αυτή του Νίκου Παπαδόπουλου.

Ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς επιχειρεί να μπει στην περιοχή του ΟΦΗ από την αριστερή πλευρά, ο Παπαδόπουλος βάζει το πόδι του, με πρώτη ματιά φαίνεται να τον βρίσκει, όμως ξεκάθαρα η φάση γίνεται εκτός της διαχωριστικής γραμμής. Και παράβαση να υπάρχει, είναι φανερό ότι υπάρχει φάουλ και όχι πέναλτι.

Ο Χατζησταυρίδης δεν διστάζει δευτερόλεπτο, δείχνει την άσπρη βούλα και δίνει, νωρίς – νωρίς, το δικαίωμα στον Ολυμπιακό να ισοφαρίσει. Το γήπεδο έχει σηκωθεί στο πόδι, δεν μπορεί να χωνέψει την κλοπή που είναι σε εξέλιξη όμως ο ΟΦΗ ξαναπαίρνει προβάδισμα στην συνέχεια με γκολ ξανά του Πρέντραγκ Μίτιτς μετά την ασίστ του Νίκου Νιόπλια.

Ο ΟΦΗ έχει μπροστά του 30 λεπτά για να κρατήσει το προβάδισμα, να κερδίσει δεύτερο σερί ντέρμπι στο Ηράκλειο και να βάλει από νωρίς – στην χρονιά – τις βάσεις για να βρεθεί στην πρώτη τετράδα που θα τον οδηγήσει ξανά στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Ο Δραμινός ρέφερι έχει ήδη δώσει το πέναλτι – “μαϊμού” της χρονιάς και τα σφυρίγματα του σπρώχνουν τον Ολυμπιακό προς την περιοχή του ΟΦΗ. Κάθε σφύριγμα αποτελεί και μια πρόκληση και ο Ολυμπιακός καταφέρνει να φτάσει στην ανατροπή αφού πρώτα ισοφαρίζει με τον Ίβιτς και στην συνέχεια παίρνει προβάδισμα με τον Αλεξανδρή σε μια φάση που ξεσηκώνει θύελλα διαμαρτυριών όμως μέσα από το video φαίνεται ότι ο τελευταίος καλύπτεται και σκοράρει από κανονική θέση.

Η σωστή απόφαση του βοηθού Τζαχαλή όμως δεν μπορεί να απενοχοποιήσει την διαιτησία του Χατζησταυρίδη που κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να φύγει νικητής ο Ολυμπιακός – κάτι που εν τέλει το πετυχαίνει.

Μετά το τελευταίο σφύριγμα του Χατζησταυρίδη, ο αγωνιστικός χώρος γίνεται “ροντέο”. Ο μαινόμενος Παπαδόπουλος χτυπάει με γροθιά τον βοηθό Τζαχαλή με αποτέλεσμα στην συνέχεια να τιμωρηθεί με ποινή – μαμούθ των 23 αγωνιστικών χάνοντας σχεδόν ολόκληρο το πρωτάθλημα της περιόδου 1997 – 1998.

Τα επεισόδια αρκούνται μόνο μέσα στον αγωνιστικό χώρο όπου οι διαιτητές φεύγουν από το γήπεδο σχεδόν τρεις ώρες μετά και υπό την συνοδεία ισχυρής αστυνομικής δύναμης.

Ωστόσο το παιχνίδι δεν έχει… ολοκληρωθεί με το 2-3 και συνεχίζεται στην συνέντευξη τύπου όπου ο Ευγένιος Γκέραρντ δεν δίνει συγχαρητήρια στον Ντούσαν Μπάγεβιτς κάνοντας λόγο για “καταστάσεις που μόνο για κλάματα είναι”.

Το παιχνίδι θα ολοκληρωθεί με επεισόδια στο λιμάνι του Ηρακλείου όπου το λιμάνι που μετέφερε τους οπαδούς του ΟΣΦΠ στον Πειραιά θα αναχωρήσει με δίωρη καθυστέρηση ενώ τα δημοσιεύματα της εποχής αναφέρουν ότι ορισμένοι έφτασαν στο σημείο να πηδήξουν και στην θάλασσα από τον φόβο τους.

Ο αγώνας που έληξε και την διαιτητική καριέρα του Χατζησταυρίδη, καταγράφηκε στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου ως ένας από εκείνους που σημαδεύτηκαν από τον διαιτητή που λίγους μήνες μετά κρέμασε την σφυρίχτρα του αποτελώντας, οριστικά και δια παντός, παρελθόν από το ελληνικό ποδόσφαιρο.