Politica 89.8
Ο Μανώλης Σαρρής καταπιάνεται στο blog του στο Gentikoule με το σοβαρό θέμα του Ερασιτέχνη ΟΦΗ που για τους περισσότερους στο Ηράκλειο αποτελεί “καυτή πατάτα” καθώς ασχολούνται ελάχιστοι. Διαβάστε 800 λέξεις για ένα θέμα που ελάχιστοι έχουν ασχοληθεί στο Ηράκλειο.
Υπό άλλες συνθήκες η πτώση της ομάδας μπάσκετ του ΟΦΗ στην Γ Εθνική θα αποτελού αιτία πολέμου στον οργανισμό που λέγεται “ΟΦΗ” ωστόσο σε αυτήν την περίπτωση δεν είδαμε ούτε τηλεοπτικές εμφανίσεις αστέρων αλλά ούτε και (πολύ περισσότερο) αντιδράσεις. Ούτε από τον κόσμο, που το πήρε στα μαλακά, ούτε πολύ περισσότερο από φορείς και πρόσωπα που ασχολούνται με τον ΟΦΗ και τον περασμένο Γενάρη έκαναν πάρτι στα πλατό των τηλεοπτικών σταθμών του Ηρακλείου.
Αυτό βέβαια έχει και μια εξήγηση: Το μπάσκετ του ΟΦΗ δεν έχει την λάμψη του ποδοσφαίρου και κατά συνέπεια δεν υπάρχει και η ανάλογη προβολή. Έτσι, μοιραία όσοι ασχολούνται με το μπάσκετ περνούν σε δεύτερη και τρίτη μοίρα. Μακρυά από τα φώτα της δημοσιότητας των ΜΜΕ, πέραν ελαχίστων εξαιρέσεων, το μπάσκετ δεν πήρε ποτέ την προβολή που του αναλογούσε παρότι αποτέλεσε σοβαρό στήριγμα για τον κόσμο του ΟΦΗ σε δύσκολους και χαλεπούς καιρούς όταν το τμήμα ποδοσφαίρου ξεφτιλιζόταν με τα πάρε – δώσε με την Παιανία.
Πλέον, έχω την άποψη ότι ο Ερασιτέχνης ΟΦΗ έφτασε στο τέλμα πιάνοντας πάτο. Ένας σύλλογος του μεγέθους του ΟΦΗ με ελάχιστα τμήματα να λειτουργούν (πόλο, σκάκι, στίβος, βόλει, κολύμβηση) ενώ ακόμα και αυτό των Μαχητικών Τεχνών που έχει ραγδαία εξέλιξη δεν θα υπήρχε αν δεν βρίσκονταν ορισμένοι οπαδοί με τρέλα και μεράκι για να το τρέχουν. Όταν υπάρχουν σωματεία στο Ηράκλειο που δημιουργούν συνεχώς νέα τμήματα, τότε κάτι δεν πάει καλά στον Ερασιτέχνη.
Το θέμα του Ερασιτέχνη ΟΦΗ αποτελεί “καυτή πατάτα” στο Ηράκλειο και θα πρέπει άμεσα να γίνει μια Γενική Συνέλευση προκειμένου να παρθούν σημαντικές αποφάσεις και να δοθεί ένα όραμα στον κόσμο που (με δική τους υπαιτιότητα) έχει γυρίσει την πλάτη στο σωματείο. Να μην είναι πλέον ο Ερασιτέχνης ένα κλειστό club, να προσελκύει νέους φιλάθλους και να αποκτήσει μια μοντέρνα λειτουργία που θα οδηγήσει τον σύλλογο σε νέα μονοπάτια όπως έκαναν τα τελευταία χρόνια η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ, ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός που αντιμετώπισαν προβλήματα επιβίωσης την προηγούμενη δεκαετία.
Είναι ένα ζήτημα που στο Ηράκλειο, για λόγους άγνωστους προς εμένα, αποτελεί κάτι σαν “κοινό μυστικό”. Όλοι γνωρίζουν τα προβλήματα του Ερασιτέχνη όμως ελάχιστοι τα ακουμπούν. Γιατί αυτό; τα είπα και παραπάνω: Γιατί δεν έχουν την προβολή και την δόξα του ποδοσφαίρου όπου όλοι θέλουν να ανακατεύονται και με μια δήλωση τους γίνονται γνωστοί σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Ο Ερασιτέχνη ΟΦΗ που δεν έχει πλέον υπό την σκέπη του, ούτε το μπάσκετ (πέραν του ποδοσφαίρου και των ακαδημιών) πρέπει να γυρίσει σελίδα και να δει το αύριο του συλλόγου με ένα διαφορετικό μάτι. Θα πείτε πολλοί ότι χρειάζονται χρήματα. Και βέβαια είναι απαραίτητα – κάτι για το οποίο δεν διαφωνεί κανένας. Όμως χρειάζεται αγάπη, όρεξη, τρέξιμο και προς Θεού, όχι δημόσιες σχέσεις.
Ο Ερασιτέχνης ΟΦΗ που μέσα στο 2015 παίρνει βαρέως πάνω του το ΦΙΑΣΚΟ της υπόθεσης του Γκατούζο, θυμόμαστε όλοι τις Γ.Σ. και τις δηλώσεις μελών του Δ.Σ., και την διάλυση του τμήματος μπάσκετ, δεν μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί κατ αυτόν τον τρόπο. Θέλει φρεσκάδα, άλλο αέρα αλλά κυρίως έχει ανάγκη τον άνθρωπο που λέγεται Γιάννης Δανδάλης.
Ο Δανδάλης, με τα στραβά του και τα λάθη του, αποτελεί έναν πολύ καλό επιχειρηματία, σωστό και τίμιο άνθρωπο, που ωστόσο χρειάζεται μεγάλη βοήθεια. Και η έλλειψη βοήθειας φαίνεται και ξεγυμνώνεται με την υπόθεση του μπάσκετ όπου δεν βρήκε ανταπόκριση από κανέναν. Παρότι ο ίδιος ζημιώθηκε οικονομικά – και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό – το μπάσκετ δεν κατάφερε να επιβιώσει γιατί η βοήθεια από τον Ερασιτέχνη δεν ήρθε ποτέ.
Ο ίδιος πρέπει να μπει μπροστάρης σε αυτή τη νέα προσπάθεια του Ερασιτέχνη ΟΦΗ. Κυρίως γιατί αποτελεί έναν καθαρό και τίμιο άνθρωπο που αποδεδειγμένα αγαπάει τον ΟΦΗ και με μεγάλη ανιδιοτέλεια. Βάζει πολλά (όσοι ασχολήθηκαν με το ρεπορτάζ του μπάσκετ, θα το γνωρίζουν) χρήματα από την ίδια του την τσέπη αλλά κυρίως γνωρίζουμε καλά πως αν δεν υπήρχε εκείνος τα τελευταία 2,5 χρόνια ο Ερασιτέχνης μπορεί να είχε βάλει και “λουκέτο”.
Ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη είναι ένα πρόσωπο ευρείας αποδοχής από όλο τον κόσμο του ΟΦΗ που ακόμα και τώρα που διαλύθηκε το μπάσκετ, γνωρίζει πολύ καλά πως έκανε ότι μπορούσε. Και βέβαια για να μην αδικήσω κάποιους ανθρώπους, υπάρχουν μέσα στο Δ.Σ. άνθρωποι που και τρέχουν και λεφτά βάζουν από την τσέπη τους προκειμένου να συντηρούνται κάποια τμήματα. Γιατί σε μια “κάθαρση” δεν πρέπει να τους τσουβαλιάζεις άλλους αλλά να γίνεται κριτική με σωστές και ψύχραιμες ματιές.
Πολύ περισσότερο, στο νέο εγχείρημα του ποδοσφαιρικού τμήματος, συνέβαλε τα μέγιστα, χειρίστηκε σωστά την υπόθεση που αποτελούσε “καυτή πατάτα” για τον σύλλογο ενώ κατάφερε να μην περάσουν οι “τορπιλισμοί” που επιχείρησαν ορισμένα μέλη του ίδιου του συμβουλίου του Ερασιτέχνη. Το γεγονός ότι η προσπάθεια υπογραφής του συμφωνητικού με την ομάδα των επιχειρηματιών συνεχίζει να κολλάει, θα πρέπει να μας προβληματίσει όλους γιατί φτάσαμε στον Οκτώβρη και ακόμα δεν έχει κλείσει το θέμα.
Το που, το πως και το γιατί είναι ζητήματα που πρέπει να απασχολήσουν ολόκληρο τον κόσμο και κυρίως τον ίδιο τον Δανδάλη προκειμένου ο ΟΦΗ να μην “κάψει” ακόμα έναν επιχειρηματία της πόλης του Ηρακλείου.
