Η συνέντευξη Γκέραρντ δικαίωσε τον αγώνα αξιοπρέπειας του κόσμου του ΟΦΗ

Ο Μανώλης Σαρρής γράφει στο blog του στο Gentikoule για τα “απόνερα” της συνέντευξης του Ευγένιου Γκέραρντ που όποτε μιλάει, πάντα μας διδάσκει κάτι για τον ΟΦΗ.

Πολλά από αυτά που διαβάσαμε στην χθεσινή συνέντευξη του “Ολλανδού” στο sport24 και τον καλό φίλο, Δημήτρη Σαμόλη, είναι η αλήθεια πως ο Ευγένιος Γκέραρντ τα έχει ξαναπεί στο παρελθόν. Όμως αυτό δεν αναιρεί το γεγονός και της μοναδικότητας που είχε η χθεσινή τοποθέτηση του Γκέραρντ. Ο 76χρονος, πλέον, Ευγένιος Γκέραρντ έχει την διαύγεια, παρά τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει, να βγάλει στο φως σημαντικές λεπτομέρειες του σπουδαιότερου χρονικού διαστήματος στην ιστορία του ΟΦΗ. Άλλωστε, η 15ετία 1985 – 2000 ήταν η πιο πετυχημένη στα 91 χρόνια ιστορίας του συλλόγου και ήταν το χρονικό διάστημα που κατέταξε τον ΟΦΗ σαν ίσο μεταξύ των μεγάλων.

Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι ότι όποτε μιλάει ο Γκέραρντ, πάντα μας δίνεται η δυνατότητα να μαθαίνουμε ολοένα και περισσότερα πράγματα για το παρελθόν του ΟΦΗ. Πράγματα που είτε λόγω δημοσιογραφικού φόβου δεν γράφτηκαν ανοικτά ποτέ, είτε επειδή κανένας δεν ήθελε να πειράξει την θεία οικογένεια. Μια οικογένεια, που όπως αποδεικνύεται συνεχώς, μόνο ένα μέλος της αγάπησε τον ΟΦΗ και αυτό δεν ήταν άλλο από τον συγχωρεμένο Θόδωρο Βαρδινογιάννη. Και η πραγματικότητα είναι ότι αποδεικνύεται ξανά πως όταν πέθανε ο Θόδωρος Βαρδινογιάννης, “πέθανε” οριστικά και ο ΟΦΗ που γνωρίζαμε. Πέραν της χρονιάς 1999 – 2000 που αποδείχθηκε μια φωτεινή εξαίρεση ο ΟΦΗ δεν πέταξε ποτέ ξανά στα υψηλά στάνταρ που τον είχε μάθει ο κόσμος του.

Όμως, κατά την ταπεινή μου προσωπική άποψη, το σημαντικότερο αποτέλεσμα της χθεσινής συνέντευξης είναι ένα: Ότι ο Γκέραρντ με τα λεγόμενα του ΔΙΚΑΙΩΣΕ απόλυτα τον κόσμο που πάλευε χρόνια για να αποτινάξει από πάνω του τον “ζυγό” του καθεστώτος. Ένα καθεστώς αρρωστημένο με πρόστυχα πάρε – δώσε, τοποτηρητές της οικογένειας που έρχονταν στο Ηράκλειο (βλ. Παπαδοσπυριδάκης) μόνο και μόνο για να κάνουν το αγροτικό τους στον ΟΦΗ. Όλα όσα, σημαντικά, είπε ο Ευγένιος Γκέραρντ στο sport24 δικαίωσαν έναν αγώνα χρόνων ολόκληρου του λαού του ΟΦΗ που δεν άντεχε να βλέπει τον ΟΦΗ να μετατρέπεται από ιστορικός και κραταιός σύλλογος σε “γιουσουφάκι” των εκάστοτε διοικήσεων του.

Ο αγώνας της ανεξαρτησίας είχε πόνο και μεγάλες συνέπειες για τον ΟΦΗ. Κάτι που το γνωρίζουμε όλοι μας και πολύ καλά μάλιστα. Όμως, όπως αποδείχθηκε στην πορεία αυτός ο αγώνας δεν ήταν ένας αγώνας ανεξαρτησίας αλλά ένας αγώνας αξιοπρέπειας του κόσμου του και όλων όσων προσβεύει ο σύλλογος που λέγεται ΟΦΗ.