Politica 89.8
Οκτώ λέξεις = δύο ώρες συνέντευξης τύπου. Ο Μανώλης Σαρρής σχολιάζει στο blog του στο Gentikoule την 18η Οκτωβρίου του 2018 που πλέον μένει χαραγμένη στην σύγχρονη ιστορία του ΟΦΗ.
Συνήθως οι ιστορικοί του μέλλοντος σε τέτοιου είδους γεγονότα απλά κάνουν την καταγραφή τους και ποτέ τον σχολιασμό τους. Και ο λόγος είναι πως, έχοντας διαβάσει προσωπικά πολλά τέτοια αφιερώματα, τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Οι δηλώσεις που γίνονται, οι πράξεις που συντελούνται – όλα αποτελούν μέρος της ιστορίας που γράφεται, έστω αν εκείνη την ώρα οι πρωταγωνιστές της δεν το αντιλαμβάνονται.
Κάτι ανάλογο συνέβη και το μεσημέρι της Τετάρτης. Εύχομαι και το πιστεύω ακράδαντα πως η 18η Οκτωβρίου του 2018 θα αποτελέσει μια ημερομηνία – ορόσημο για την σύγχρονη ιστορία του ΟΦΗ. Οι ιστορικοί του μέλλοντος θα την αναφέρουν ως την ημέρα που άλλαξε η ιστορία του συλλόγου. Δεν λέω μεγάλα λόγια όμως πραγματικά το πιστεύω. Βλέποντας τον Μπούση να μιλάει για “φωτιά που έχει ανάψει μέσα του”, τον Γιώργο Σαμαρά να δηλώνει πως αποφάσισε να σταματήσει την μπάλα για να ασχοληθεί με τα διοικητικά του ΟΦΗ, τον Γιάννη Σαμαρά να κλαίει, τον Ηλία Πουρσανίδη να προσπαθεί να περιγράψει με σοβαρότητα, επαγγελματισμό και λίγα λόγια όλη την κατάσταση που είναι σε εξέλιξη.
Όμως ο Μιχάλης Μπούσης μίλησε τόσο λίγο αλλά είπε τόσα πολλά. Είπε τόσα πολλά για τον ΟΦΗ που κουβαλάει από πίσω του ολόκληρη την Κρήτη, για την ομάδα που αν δεν υπάρχει, δεν μπορεί να έχει γήπεδο, για την φωτιά που έχει μπει μέσα του και μεγαλώνει συνεχώς. Για τα χρέη του ΟΦΗ που είναι πλέον δικά του.
Έστειλε μηνύματα αγάπης, δεν προσποιήθηκε αλλά ούτε και… χαρίστηκε. Μίλησε με την γλώσσα της αλήθειας και κυρίως ήταν ειλικρινής. Δεν υποσχέθηκε, δεν έταξε λαγούς με πετραχήλια και κυρίως απέφυγε τον λαϊκισμό όπως ο διάολος το λιβάνι.
Είπε πολλά για να τα αναλύσουμε, έχουμε χρόνο και την Παρασκευή. Εγώ θα κλείσω το κείμενο με μια πρόταση που είπε και μας κάνει να ονευρευόμαστε όλοι μας: “Όταν παίρνεις μια ομάδα, δεν είναι μόνο τα χρήματα αλλά και τα όνειρα που χτίζουν μαζί σου οι άνθρωποι. Σε μερικά χρόνια δεν θέλω να πω ότι έκανα λάθος αλλά ότι αυτό που έκανα είναι ζωντανό”.
Καλα καλα!!!!
Την ειρωνία σου και σε άλλη παραλία βλακα!
Μιχελάκη, το γυαλίζεις το πόμολο;
Γενιτσαρε αντε να πας να γράψεις αλλού. Μιχελακις με Ι ρε έλεος βρες άλλο όνομα.!
Καλάμια μιχελακι
ο Αλτέρνατιβ μάλλον είναι (που αμφιβάλλω αν είναι Εργοτέλης)… Το κλασσικό ύφος του… μαγκιά του πληκτρολογίου, μικρά προκλητικά πόστ σε κάθε λάιβ / ρεπορταζ / άρθρο και μέθοδος “σουπιάς”, πετάει τη μ@λ..κία του και εξαφανίζεται (ή κάθεται να μετράει τις απαντήσεις ή αν επανέλθει είναι πιο προκλητικός)
Τουλάχιστον ο ΑΟΞΑΡΑΣ αν και μερικές φορές το παρακάνει στη γραφικότητα με το να ψάχνει να κολλήσει τον Ιβάν ακόμα και στο κλ@σιμο του Κομεσίδη είναι μορφάρα και λέει και κανένα πετυχημένο που και που…
ΤΡΟΜΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ Ο BIG MIKE…ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ…ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ…ΟΦΗ ΜΙΑ ΖΩΗ…..
Χριστός και Παναγία… βρες του κανα άλλο παρατσούκλι, ας τον άλλο BIG εκει που είναι…. δεν είναι ώρα για τέτοιους συνειρμούς…..
Κάποιος να έρθει να με τσιμπήσει παρακαλώ, για να σιγουρευτώ ότι δεν ονοιρεύομαι!!!
ΜΙΧΑΛΑΚΙ ΕΙΣΑΙ ΤΡΕΛΑ ΜΕ ΤΟΥ ΟΦΗ ΤΗΝ ΦΑΝΈΛΑ.
ΟΦΗ ΟΛΕ ΟΛΕ ΟΜΙΛΑΡΑ ΜΑΣ ΟΜΑΔΑΡΑ ΜΑΣ
Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ενοχλουνται οι οπαδοί του ΟΦΗ με τον μηχελακη και τον κάθε μηχελακη. Η είσαι μεγάλη ομάδα και έχεις εχθρούς παντού η είσαι μεγάλη φωλα και δεν έχεις ουτε υποστηρικτές. Αφού ξέρουμε ότι έτσι παίρνει μεγαλύτερη αξία μία ομάδα. Τιμή μας λοιπόν να εκδηλώνονται αυτοι για να επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι η ομάδα μοιράζει πόνο και αγωνία. Αν θέλετε να ακούτε λόγια καλοπροαίρετα μόνο βρείτε μια ομαδιτσα και αραξτε .τόσο απλά.
κερδισε στο φιλικο και βγαζει γλωσσα ο τελης. αντε στο ταξι σου…μαζι με την ξανθουλα απο τους μιναρεδες.
Ρε…Μανώλη-Μανωλάκη, τι συγκίνηση είναι αυτή ;
Εξαιρετικό το παρελθόν με τους ΕλληνοΑμερικάνους και ΕλληνοΑυστραλούς επιχειρηματίες στην Ελλάδα με αντίστοιχες ομάδες.
Εύχομαι να μην γίνουν τα αντίστοιχα γιατί τον βλέπω να εξαφανίζεται Αλάσκα και αυτόν…
Αφου ευχεσαι να μην γινουν τα αντιστοιχα, εισαι σε καλο δρομο.
Συνεχισε να γραφεις και σε κανα-δυο χρονια θα σαι κατω να πινεις ρακες με ασπρομαυρο μπλουζακι.
Στο λεω να το ξερεις.
Θα την πατησεις στο τελος.