Ο “μισός” (και βάλε) ΟΦΗ δείχνει το μέλλον του

Δεν είναι δικαιολογίες, ούτε πράγματα της φαντασίας μας αλλά γεγονότα. Ο μισός ΟΦΗ το πάλεψε το ματς μέχρι εκεί που μπορούσε και όχι παραπάνω. Γράφει ο Μανώλης Σαρρής στο blog του στο Gentikoule.

Παρακολουθούσα το βράδυ της Κυριακής, τον κορυφαίο Έλληνα σπορτκάστερ τον Αλέξη Σπυρόπουλο να μιλάει και να αναλύει με τόση απλότητα την ανάπτυξη του παιχνιδιού του ΟΦΗ. Ειδικά, στο πρώτο 30λεπτο της αναμέτρησης ποιος δεν είδε έναν καλό, μαχητικό, σωστά οργανωμένο ΟΦΗ; Με ένα γκολ, δύο ακόμα μεγάλες ευκαιρίες για να σκοράρει και την ΑΕΚ να μην έχει κάνει ούτε ευκαιρία προς την εστία του Βάτερμαν;

Ο ΟΦΗ έδειξε και κόντρα στην ΑΕΚ πως ο τρόπος που επιλέγει για να παίξει ποδόσφαιρο και όποιος δεν είδε πως ΑΥΤΟΣ ο ΟΦΗ, των τόσων απουσιών βασικών παικτών, δεν “έπνιξε” την ΑΕΚ για 30-40 λεπτά, τότε μάλλον είδε άλλο παιχνίδι. Θα πει τώρα κάποιος “μα το παιχνίδι έχει 90 λεπτά και όχι 30-40” και θα του πως έχει δίκιο αλλά με τι παίκτες να βγάλεις όταν δεν έχεις επιλογές; Και ο Σίμος με τους παίκτες που είχε στην διάθεση του, έκανε το 110%, πήρε ότι περισσότερο μπορούσε να πάρει από τους παίκτες που είχε στην διάθεση του.

Ο τρόπος με τον οποίο ξεδιπλωνόταν ο ΟΦΗ στο πρώτο ημίχρονο ήταν απλά ιδανικός και άριστος. Έσπασε τρεις φορές το πρέσινγκ της ΑΕΚ, την μια έκανε γκολ με τον Στάρτζεον, στις άλλες δύο έχασε μεγάλες ευκαιρίες για να κάνει είτε νωρίτερα το 0-1, είτε να κάνει αργότερα το 0-2.

Και όλα αυτά χωρίς τους Νέιρα, Ναμπί, Σαρδινέρο, Σολίς, Σελίμοβιτς, Βούρο, Γιαννούλη. ΕΠΤΑ παίκτες ενδεκαδάτοι εκτός αγώνα. Θέλετε να βάλω και τον Τσιλιανίδη; Οκτώ. Να βάλω και τον Βαζ; Εννιά. Ο ΟΦΗ χωρίς εννέα παίκτες που είναι ενδεκαδάτοι, έπαιξε την μπάλα του στο ΟΑΚΑ και απλά στο τέλος αυτά που μέτρησαν ήταν η διαφορά ποιότητας και οι έξτρα επιλογές κάθε πάγκου. Γιατί όταν ο ένας βάζει τον Λιβάγια και ο άλλος τον Νοικοκυράκη (χωρίς να αποτελεί μομφή για το παιδί), προφανώς και κάτι δεν πάει καλά.

Ο τρόπος που παίζει ο ΟΦΗ δεν πρόκειται να αλλάξει. Και ο τρόπος του ΟΦΗ είναι αυτός που είδαμε με την ΑΕΚ, στην Τούμπα, απέναντι στον Ατρόμητο, τον Παναθηναϊκό και στην Τρίπολη. Και ενώ ο ΟΦΗ στις πρώτες οκτώ αγωνιστικές, θα έχει παίξει κόντρα σε Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Παναθηναϊκό. Και σε όλα τα παιχνίδια με βασικές και ηχηρές απουσίες. Αλήθεια, τι εικόνα θα είχε για παράδειγμα ο Ολυμπιακός αν έλειπαν για συνεχόμενα παιχνίδια οι Σα, Βαλμπουενά, Ελ Αραμπί, Καμαρά, Μπουχαλάκης;

Γιατί να κρίνεται τόσο αυστηρά από διάφορα καφενεία ο ΟΦΗ όταν παίζει χωρίς σχεδόν μια ενδεκάδα παικτών που αποτελούν την ραχοκοκαλιά του; Ορισμένοι ψάχνονται να κρίνουν και από την εμπάθεια τους προς την ομάδα, βλέπουν το ματς με θολούρα και δίχως την πραγματικότητα. Όπως και να το κάνουμε λοιπόν, ο ΟΦΗ, βάσει των απουσιών του, ήταν καλός – καλύτερος του αναμενομένου κόντρα στην ΑΕΚ. Και βέβαια, για να προλάβω ορισμένους, άλλη κριτική γίνεται στην ομάδα όταν θα είναι πλήρης και άλλη τώρα.

Ο ΟΦΗ πληρώνει την έλλειψη επιλογών, την απουσία παικτών που θα έρθουν από τον πάγκο και θα αλλάξουν την ροή του αγώνα όπως συνέβη την Κυριακή με τον Ντε Γκουζμάν. Το έγραψα και την προηγούμενη εβδομάδα. Αυτή η εβδομάδα με τα ματς κόντρα σε ΑΕΚ, Ολυμπιακό θα είναι δύσκολη. Μετά αλλάζει το στόρι αφού ακολουθεί η διακοπή και ο ΟΦΗ θα είναι άλλη ομάδα με τις μαζεμένες επιστροφές.

Όταν η ομάδα θα γεμίσει, με ένα ρόστερ που είναι καλύτερο του περσινού και ένα από τα καλύτερα των τελευταίων χρόνων τότε θα δούμε και τον κανονικό ΟΦΗ.

Ο τρόπος του ΟΦΗ δεν πρόκειται να αλλάξει. Το έδειξε στο ΟΑΚΑ, το έδειξε στην Τούμπα.

Θα αλλάξει η ομάδα και τότε θα δούμε τις πραγματικές δυνατότητες του ΟΦΗ. Που δεν αμφιβάλω πως είναι μεγάλες, μεγαλύτερες από πέρυσι.