Οπαδός σημαίνει να ζεις και να αναπνέεις για την ομάδα σου και όχι να φοβάσαι για αυτήν…

Ο Μανώλης Σαρρής γράφει στο blog του στο Gentikoule για το «λουκέτο» που μπήκε στους συνδέσμους οργανωμένων φιλάθλων του ΟΦΗ σχολιάζοντας το γεγονός με έναν διαφορετικό τρόπο.

Καταρχήν θέλω να ξεκαθαρίσω ότι αυτό το κείμενο δεν προορίζεται για αυτιά και μάτια ανθρώπων που έχουν την διάθεση να ξεφύγουν και να βγάλουν την δική τους… «κάφρικη» διάθεση. Κατά δεύτερον δεν μπορώ να καταλάβω τις πρακτικές που ακολουθούνται στην πόλη μας και οι οποίες οδηγούν σε μνήμες άλλων εποχών.

Τόσα χρόνια που ασχολούμαι με το ρεπορτάζ του ΟΦΗ έχω ταξιδέψει σε γήπεδα και σε γήπεδα… Έχω αντιμετωπίσει πολλές συμπεριφορές που όχι μόνο αθλητικές δεν χαρακτηρίζονται αλλά απεναντίας υποδηλώνουν ΑΛΗΤΕΙΑ, τυφλή οπαδική βία και μίσος για τον απέναντι τους.

Η Αστυνομία τι έκανε; Ως συνήθως ήταν απούσα… Δεν μπόρεσε ΠΟΤΕ να βρει τους δολοφόνους αθώων παιδιών, ούτε καν να οδηγήσει πίσω από τα κάγκελα οπαδούς – ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ που κάθε λίγο και λιγάκι δημιουργούν επεισόδια με σκοπό να ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ και όχι απλά να… κάνουν το κομμάτι τους.

Στο Ηράκλειο έχουν γίνει αρκετά περιστατικά που διατάραξαν την ηρεμία όλων και κυρίως των οπαδών του ΟΦΗ. Τα «μαύρα στίγματα» υπάρχουν παντού. Είτε η ομάδα λέγεται ΟΦΗ, είτε Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός… Όμως η αστυνομία ποτέ δεν ενήργησε όπως έπρεπε ώστε να διασφαλίσει την ηρεμία της πόλης μας που δεν έπρεπε και δεν πρέπει να γίνει ΑΘΗΝΑ ή Θεσσαλονίκη.

Δυστυχώς, στο Ηράκλειο επικρατεί η τάση του «αφορισμού» και όχι της συζήτησης και της προσπάθειας λύσεων. Το «κλείσιμο» των δύο συνδέσμων οργανωμένων φιλάθλων του ΟΦΗ μου προκαλεί έντονο και μεγάλο προβληματισμό για το τι αποτελέσματα θα έχει στο μέλλον.

Μου κάνει εντύπωση πως η αστυνομία επιλέξει να κλείσει δύο «φωνές» του ΟΦΗ που έχουν όνομα και επώνυμο και δεν μιλάω για τα ονόματα των συνδέσμων αλλά για εκείνους που τους εκπροσωπούν.

Έχουν ονόματα και επώνυμα. Πρόκειται για επιχειρηματίες που δρουν στην πόλη του Ηρακλείου, ανθρώπους που έχουν και θέλουν να ζήσουν μια διαφορετική «κ…» από αυτήν που τους προσφέρει η ιδιότητα ενός απλού φιλάθλου.

Δεν μπορώ να καταλάβω για ποιον λόγο η Αστυνομία επέλεξε τον δρόμο της σύγκρουσης και της αντιπαράθεσης με τους οργανωμένους φιλάθλους του ΟΦΗ. Σίγουρα, δεν είναι ίδια και τα 10 δάχτυλα των χεριών μας όμως το σημαντικότερο είναι ότι η ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ πλειοψηφία του κόσμου του ΟΦΗ είναι εκείνη που ξέρει τον τρόπο με τον οποίο αγαπάει την ομάδα.

Τα όσα έγιναν μετά το τέλος του αγώνα με τον Ολυμπιακό μου προκαλούν γέλια ώστε να προβάλλονται ως δικαιολογία για το «λουκέτο» στους συνδέσμους. Όπως γέλια μου προκαλούν οι τόσες δικαιολογίες που προβάλλονται για το κλείσιμο τους.

Όταν θες να λύσεις ένα πρόβλημα τότε ψάχνεις την λύση. Δεν την διώχνεις για να προσπαθήσεις να δείξεις ότι είσαι ισχυρός. Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεται ο κόσμος του ΟΦΗ – και το έχω δει με τα μάτια μου – αλλά και η ίδια η ομάδα είναι σαν να πρόκειται για ένα… μίασμα που λυμαίνεται την πόλη του Ηρακλείου.

Οι φίλαθλοι του ΟΦΗ δεν είναι ούτε φονιάδες – όπως θέλουν κάποιοι να τους παρουσιάσουν – ούτε ληστές. Και αν η αστυνομία πιστεύει ότι υπάρχουν ταραχοποιά στοιχεία τότε ας τα απομονώσει και όχι να κλείσει τις φωνές του κόσμου του ΟΦΗ.

Ο κόσμος του ΟΦΗ έχει περάσει πολλά για να έρθει ακόμα μια «κατραπακιά» στα κεφάλια κάποιων παιδιών που δίχως να βγάζουν λεφτά αλλά αντιθέτως να βάζουν από την τσέπη τους προσπαθούν να συντηρήσουν ένα πάθος που σιγά – σιγά σβήνει…