Ένας οργανισμός με ανίατη αρρώστια

Γράφει ο Μανώλης Σαρρής στο blog του στο Gentikoule.

Πριν από περίπου ένα 20ημερο είχα αναφέρει σε ένα σχετικό άρθρο ότι ο ΟΦΗ πυροβολούσε ξανά τα πόδια του, για δεύτερη φορά μέσα στην τελευταία τριετία. Και πριν περάσουν 20 ημέρες, ήρθε η συνέχεια για να επιβεβαιώσει.

Μια ιλαροτραγωδία που ζούμε και η οποία θέλει πράξεις και άμεσες ενέργειες. Από τον τρόπο διοίκησης του ΟΦΗ που είναι απόλυτη ευθύνη του Μιχάλη Μπούση, σίγουρα δεν έχει φτάσει η ώρα του απολογισμού και αυτό που προέχει τώρα είναι η σωτηρία της ομάδας.

Όμως στο τέλος όταν γίνει ο απολογισμός, που πρέπει να γίνει στο τέλος της χρονιάς από τον ίδιο τον ιδιοκτήτη της ΠΑΕ και κανέναν υπάλληλο της Ανώνυμης Εταιρείας.

Με όσα συνέβησαν χθες μετά το τέλος του αγώνα με την Κηφισιά, ο ΟΦΗ ζει ξανά στιγμές εποχών που ήταν βαθιά άρρωστος, όταν ο κόσμος έψανε να ξεσπάσει όχι τόσο για τα αγωνιστικά ζητήματα που άλλες φορές υπήρχαν, άλλες όχι αλλά για την κατάντια που υπήρχε εκτός γηπέδων και που ζούσαν με τον σύλλογο στις χαμηλές κατηγορίες.

Και φτάνουμε στο 2024 γυρίζοντας σε εποχές Παγκρητίου να είναι ο κόσμος έξαλλος έξω από το γήπεδο, να βάλει κάτα πάντων δίχως να μπορεί να του πει κάποιος ότι έχει άδικο έστω 1%.

Η μεγαλύτερη ταπείνωση της εποχής Μπούση είναι ότι φτάσαμε σε αυτό το σημείο και να βγαίνει πάλι στους δρόμους ο κόσμος αλλά όχι γιατί η ομάδα δεν είχε αύριο, αλλά επειδή βλέπει μια καρικατούρα μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Το τι θα κάνει ο Μιχάλης Μπούσης και πως θα ξεφύγει ο ΟΦΗ από αυτήν την δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται είναι προφανώς πως έχει και το μαχαίρι και το καρπούζι.

Ο τρόπος λειτουργίας του ΟΦΗ και του ποδοσφαιρικού τμήματος έχει αποδειχθεί αποτυχημένος. Δεν γίνεται κάθε χρόνο ν’ αναζητούμε υπεύθυνους στα πρόσωπα όλων όσων φεύγουν ή έρχονται στον ΟΦΗ. Ο Μιχάλης Μπούσης πρέπει να βάλει το μαχαίρι μέχρι το κόκκαλο γιατί πλέον εδώ που βρίσκεται ο ΟΦΗ, βρίσκεται στον δρόμο για την κατηφόρα πηγαίνοντας στον γκρεμό με σπασμένα φρένα.

Το τι θα πράξει ο Μπούσης είναι δικό του θέμα, θεωρεί ότι πρέπει να πάρει στα χέρια του παραιτήσεις στελεχών που απέτυχαν στην δουλειά τους; Θεωρεί ότι πρέπει να τα αλλάξει όλα αυτός; Δικό του θέμα πως θα το πράξει. Όμως αποδεικνύεται τελικά πως το πρόβλημα είναι δομικό, από πάνω προς τα κάτω και όχι από κάτω προς τα πάνω.

Το συμπέρασμα που προκύπτει, για ακόμα μια χρονιά που κρίνεται άκρως αποτυχημένη είναι ότι το πρόβλημα είναι δομικό. Είναι θέμα νοοτροπίας, είναι όμως και οικονομικό. Και ο Μιχάλης Μπούσης θα πρέπει να ενισχύσει την επένδυση του μέχρι εκεί που δεν πάει και όχι με μεταγραφές αμφιβόλου ποιότητας που δεν δίνουν τίποτα παραπάνω αλλά δείχνουν να γίνονται ψώνια από το πανέρι δίχως παρόν και μέλλον.

Είναι πλέον προφανές και από τις αντιδράσεις του κόσμου πως πλέον ούτε ο Μιχάλης Μπούσης βρίσκεται στο απυρόβλητο όπως βρισκόταν μέχρι τώρα.

Περισσότερο από κάθε άλλη φορά, στα έξι χρόνια της παρουσίας του στον ΟΦΗ, ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ δέχεται τα βέλη του κόσμου της ομάδας, όπως δεν τα δέχτηκε ποτέ στο παρελθόν.

Από την αλλαγή του σήματος, το 2020 που πέρασε πολύ πιο light από ότι θα περίμενε οποιοσδήποτε, μέχρι την έλευση του Μηνά Λυσάνδρου που πλέον είναι εκείνος που συγκεντρώνει τα πυρά του κόσμου.

Για πρώτη φορά έπειτα από έξι χρόνια παρουσίας στον ΟΦΗ, ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ είναι εκείνος που συγκεντρώνει το μεγαλύτερο μέρος της κριτικής του κόσμου της ομάδας και μπορούμε να πούμε πως αποτελεί και κάτι που ήταν δρομολογημένο μετά την αιχρή πορεία της στο φετινό πρωτάθλημα.

Ο Μιχάλης Μπούσης εάν δεν θέλει να οδηγηθεί η ομάδα τελείως στα βράχια, γιατί εκεί οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια θα πρέπει ν’ αποφασίσει τι θέλει να κάνει με τον ΟΦΗ και πως θα τον διοικεί. Τα χρόνια του μέλιτος τελείωσαν όπως δείχνουν και οι αντιδράσεις του κόσμου και με ομάδα που δείχνει παντελώς παραμελημένη, κανείς δεν ξέρει ποια θα είναι η κατάληξη.

Κανείς δεν θέλει να σκεφτεί πως στο τέλος του δρόμου, όχι μόνο δεν θα βγει από το τούνελ αλλά θα μπει μεσα στα σκοτάδια και αν συμβεί αυτό, θα είναι δική του ευθύνη ή εν πάσει περιπτώσει αυτός θα είναι που θα έχει την μεγαλύτερη. Ακόμα και η ανάρτηση του μετά το τέλος του αγώνα, όταν καίγεται το ίδιο του το σπίτι, ζητώντας να μείνει ο κόσμος ενωμένος, είναι κάτι που δεν μπορεί να συμβαίνει ή δείχνει πως ο ίδιος δεν έχει αντιληφθεί, από το Σικάγο, το τι συμβαίνει στο Ηράκλειο.