Ο ΟΦΗ έδειξε ότι οι ομάδες δεν αγοράζονται αλλά φτιάχνονται

Γράφει ο Μανώλης Σαρρής στο blog του στο Gentikoule.

Για όλους εκείνους που ξεκίνησαν τώρα ν’ ασχολούνται δημοσιογραφικά με το γυναικείο ποδόσφαιρο, λόγω και της άνθησης του πλέον στην Ελλάδα, είμαι υποχρεωμένος να γράψω μερικά πράγματα για τον ΟΦΗ.

Και όχι επειδή κέρδισε τον Παναθηναϊκό, μια ομάδα που είναι νεοφώτιστη στην Women’s League και προφανώς με την φετινή της πορεία δείχνει ότι μοναδικό μέλημα τους, όπως και σε επίπεδο ανδρών, είναι να μην χτίζουν και να δημιουργούν ομάδες αλλά να τις αγοράζουν έτοιμες. Χάρις στο ατελείωτο “πορτοφόλι” φροντίζουν να επενδύουν χρήματα προκειμένου να ικανοποιούν τα “αδηφάγα πλήθη” που διψάνε για τίτλους και διακρίσεις, δίχως να αντιλαμβάνονται ότι το μόνο που καταφέρνουν είναι να έχουν πρόσκαιρες διακρίσεις και τίποτα άλλο.

Έπειτα από εννέα χρόνια και αφού ο ΟΦΗ βρίσκεται ανελλιπώς, με εξαίρεση μια χρονιά, στην Α’ Εθνική έχει φτάσει στο σημείο όχι μόνο να σταθεροποιείται στο ψηλότερο επίπεδο του γυναικείου ποδοσφαίρου στην Ελλάδα, αλλά πλέον να τροφοδοτεί με αθλήτριες και τις μικρές εθνικές ομάδες δείχνοντας πως διαθέτει όχι μόνο παρών αλλά και μέλλον.

Και ίσως πέρασε στα ψιλά, αλλά ο ΟΦΗ στο, βαθμολογικό ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, αγωνίστηκε και στην ενδεκάδα του είχε, κατά την διάρκεια της αναμέτρησης κορίτσια που είναι από την Κρήτη και στηρίζοντας το ελληνικό στοιχείο δείχνει πως τον ενδιαφέρει και το στοιχείο της εντοπιότητας αντί να πηγαίνει να βρίσκει αμφιβόλου επιπέδου αθλήτριες που θα έρθουν μόνο για να συμπληρώσουν το ρόστερ του. Κορίτσια με διεθνή εμπειρία που ήρθαν στο Ηράκλειο και έδεσαν με τον ΟΦΗ όχι γιατί η γυναικεία ομάδα φροντίζει να βγάζει υγεία εντός και εκτός γηπέδων αλλά γιατί είναι πλέον και πρωταγωνίστρια έχοντας πλέον την τεχνογνωσία να δημιουργήσει ένα ρόστερ που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από οποιοδήποτε άλλο.

Ο ΟΦΗ φροντίζει να κάνει τον κόσμο του να ασχολείται ακόμα περισσότερο με τις επιδόσεις της γυναικείας ομάδας ποδοσφαίρου και όχι μόνο επειδή έχει το όνομα αλλά και γιατί διαθέτει την χάρη να το βγάζει προς τα έξω με μεράκι, αγάπη και παράλληλα απόλυτη ικανοποίηση για ότι συμβαίνει από την μέρα που ιδρύθηκε το τμήμα μέχρι και τώρα.