Politica 89.8
Γράφει ο Μανώλης Σαρρής στο blog του στο Gentikoule.
Η χρονιά, μαθηματικά έστω, ολοκληρώθηκε για τον ΟΦΗ στην Τρίπολη με το 1-1 κόντρα στον Αστέρα και είναι γεγονός πως από πολλές πλευρές, ήταν η χειρότερη της τελευταίας τριετίας. Οι λόγοι είναι πολλοί, δεν υπάρχει λόγος να τους αναλύσουμε, ούτε και να πούμε το πως και το γιατί.
Τα πράγματα πολλές φορές είναι απλούστερα από ότι νομίζουμε εμείς που σε σχέση με όλους εσάς που διαβάζετε τα άρθρα και τα ρεπορτάζ, γνωρίζουμε καλύτερα την πραγματικότητα γιατί αυτό είναι το αντικείμενο της δουλειάς μας. Προφανώς ο ΟΦΗ, όταν συσσωρεύεται τόσο μεγάλη δυσαρέσκεια από τις κακές χρονιές που δεν τον βρίσκουν στην πρώτη εξάδα, έχει έναν περίγυρο που διαρκώς επιχειρεί να δημιουργήσει ζητήματα στο club και τα οποία όμως βρίσκουν στόχο γιατί πρόκεται, όπως έχουν δείξει ακόμα οι μεγαλύτερες φουρτούνες, έναν ανθεκτικό ποδοσφαιρικό οργανισμό με βάσεις.
Δεν βλέπω και τον λόγο να κάνω ανάλυση του τι είδαμε στην Τρίπολη, ένα ματς που ο ΟΦΗ μπορούσε να το κερδίσει ξανά και δεν το κέρδισε.
Προφανώς για να φτάσουμε στην προτελευταία αγωνιστική των play outs και να σκεφτόμαστε ότι ο ΟΦΗ ήθελε έναν βαθμό, είναι δείγμα της αποτυχημένης χρονιάς. Ακόμα και αν τερματίσει στην έβδομη θέση, αυτό δεν λέει τίποτα απολύτως. Σε κανέναν από εμάς, ούτε στον ίδιο τον ΟΦΗ.
Ο Τοράλ τις προάλλες είπε στο ραδιόφωνο ότι ήταν η χειρότερη από τις τρεις χρονιές που βρίσκεται στο Ηράκλειο, ο Ηλίας Πουρσανίδης σε συνέντευξη του χαρακτήρισε “αποτυχημένη” την χρονιά, οπότε το να προσθέσω εγώ κάτι διαφορετικό δεν έχει νόημα να το κάνω.
Απλά, αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι πάντα στην ατμόσφαιρα υπάρχουν διάφοροι “μπούληδες” που ψάχνουν να δημιουργήσουν ένα περίεργο κλίμα γύρω από τον ΟΦΗ, λες και ήρθε η καταστροφή.
Η καταστροφή δεν ήρθε για τον ΟΦΗ αλλά πρέπει να έχουμε μπροστά μας κάποια δεδομένα. Κάθε χρόνο που φτάνουμε στον Μάρτη, όταν δεν θα μπαίνει στα play offs (γιατί θα συμβεί και αυτό) – αν και εύχομαι να μην ξαναζήσουμε play outs, θέλω να πω ότι αυτή η ιστορία κάνει μόνο κακό σε όλους μας.
Προσπαθώ να το πω, όλα αυτά τα χρόνια που ορισμένοι θεωρούν ότι “δεν τα λέμε, δεν τα γράφουμε και όταν τα γράφουμε, τα γράφουμε με μικρά γράμματα” όπως λέει και ο Αναστόπουλος, ότι αυτή η διαδικασία των play outs επηρεάζει τους πάντες και επικρατεί μια φθίνουσα κατάσταση. Από τα ΜΜΕ, που δεν υπάρχει η ανάλογη προσοχή του κόσμου γιατί “τι μας νοιάζει για τα ματς με Κηφισιά και Βόλο” (και καλώς το λένε), μέχρι τον ίδιο τον ΟΦΗ. Τα εισιτήρια δεν είναι τα ίδια, τα έσοδα επίσης, με τα ΜΜΕ του Ηρακλείου δεν ασχολείται άνθρωπος και πάει λέγοντας.
Προφανώς κανείς δεν θέλει, εντός ΟΦΗ, να συμμετέχει η ομάδα σε αυτήν την άχαρη διαδικασία και όλοι στο club γνωρίζουν ότι αυτά τα επτά παιχνίδια μόνο πληγές μπορούν ν’ αφήσουν και τίποτα άλλο.
Φέτος πληγές δεν άφησαν, ο ΟΦΗ έχει δύο νίκες και τέσσερις ισοπαλίες, θα μπορούσαν να είναι έξι νίκες – με βάση την εικόνα του σε αυτές τις αγωνιστικές όμως ο κόσμος παρέμεινε ζεστός γιατί είδε ένα ποδοσφαιρικό τμήμα που έκανε τα προφανή και τα έκανε και σωστά. Ο Δέλλας πήρε τον ΟΦΗ τον περασμένο Φλεβάρη, οδεύει να κλείσει την χρονιά με μόλις μια ήττα (στον Βόλο σε 10 αγωνιστικές και αυτό αν μη τι άλλο λέει πολλά.
