Ο Πετράκης, η ορθότητα του 4-4-2 και το… «απότομο φρενάρισμα»

Ο Μανώλης Σαρρής γράφει στο blog του στο Gentikoule για το «κάτι νέο» που έφερε ο Γιάννης Πετράκης αλλά και για την ωμή αλήθεια της Σούπερ Λιγκ.

Στον ΟΦΗ δεν πανηγυρίζουν και (καλά κάνουν) δεν πρέπει να πανηγυρίζουν επειδή κέρδισαν τον Άρη. Ο Πετράκης έβαλε (ορθώς) «φρένο» μετά το τέλος του αγώνα γνωρίζοντας ότι για αρκετούς λόγους, αυτός που ακολουθεί κόντρα στον Πανιώνιο είναι ακόμα πιο δύσκολος.

Είναι πιο δύσκολος γιατί μετά το τρίποντο επί του Άρη όλοι έχουν την επίγνωση της κατάστασης και του ότι πρέπει να έρθει η νίκη για να έχει αξία αυτό το αποτέλεσμα. Είναι πιο δύσκολος γιατί ο Πανιώνιος θα έρθει με το «μαχαίρι στα δόντια» μετά και το «Χ» με την Βέροια. Είναι πιο δύσκολος γιατί ο ΟΦΗ θα έχει το άγχος για να κάνει το 2Χ2 μέσα στο Ηράκλειο.

Ο ΟΦΗ με τις αλλαγές του Πετράκη και το 4-4-2 που εφάρμοσε για πρώτη φορά ανέδειξε τις επιθετικές αρετές της ομάδας του αξιοποιώντας και τον Περογαμβράκη αλλά και τον Κουτσιανικούλη. Η μετατόπιση, δε, του Λαμπρόπουλου στα δεξιά έδωσε ακόμα έναν παίκτη στην επίθεση με αποτέλεσμα ο ΟΦΗ να κάνει – σε αυτόν τον τομέα – ένα από τα καλύτερα του παιχνίδια στο φετινό πρωτάθλημα.

Η ορθότητα αυτού του συστήματος, ειδικά μέσα στο «Γεντί Κουλέ», δίνει την δυνατότητα στον τεχνικό του ΟΦΗ να αξιοποιήσει ΟΛΟΥΣ τους ποδοσφαιριστές του παρατάσσοντας μια ομάδα με σαφείς επιθετικούς προσανατολισμούς.

Η ορθότητα του 4-4-2 για τα παιχνίδια του Ηρακλείου όπου ο ΟΦΗ είναι εκείνος που κάνει παιχνίδι θα βοηθήσει αρκετά την ομάδα και αν έρθουν δύο παίκτες που θα βοηθήσουν την ανασταλτική λειτουργία, τότε να περιμένουμε ακόμα περισσότερα πράγματα.

Γιατί η αλήθεια είναι ότι ο ΟΦΗ χρειάζεται ποδοσφαιριστές που θα δώσουν μεγαλύτερη σταθερότητα στην αμυντική και ανασταλτική λειτουργία της ομάδας που δεν θα είναι τυχερή για πάντα όπως στο ματς με τον Άρη.

Στον επιθετικό και τον δημιουργικό τομέα, ο ΟΦΗ πήρε μεγάλο βαθμό στο ματς με τον Άρη. Πολύ περισσότερο από την στιγμή που η ομάδα έδειξε ότι γνωρίζει πως πρέπει να διαχειριστεί παιχνίδια τέτοιου είδους και τέτοιων συνθηκών.

Το καλό για τον ΟΦΗ είναι ότι έχει στον πάγκο του έναν άνθρωπο που απεχθάνεται την θριαμβολογία και τα «μεγάλα λόγια». Δηλώσεις «μεγαλοϊδεασμού» δεν θα ακούσουμε από τον Πετράκη. Και αυτό είναι ότι καλύτερο για τον ΟΦΗ μιας και αυτό το «φρένο» που βάζει στους παίκτες του, σημαίνει ότι τους κρατάει στην «πρίζα» ακόμα περισσότερο εν όψει της συνέχειας.

Ο Γιάννης Πετράκης φρόντισε να δώσει το στίγμα του στον ΟΦΗ από το πρώτο παιχνίδι. Και το ότι οι ποδοσφαιριστές του έδειξαν ότι αφομοίωσαν σε μεγάλο βαθμό την τακτική του και τα σχέδια του δείχνει και το πώς δούλεψαν ΟΛΟΙ μέσα σε λίγες ημέρες.

Το να αλλάξει ριζικά η φιλοσοφία μιας ομάδας μέσα σε 5 ημέρες μόλις, είναι ένα ρίσκο από μόνο του. Ο Πετράκης ωστόσο φρόντισε να δείξει ότι αυτός ο ΟΦΗ είναι η ομάδα των ρίσκων και των θαυμάτων…