Η Ημέρα της Μαρμότας

Ο Μανώλης Σαρρής προσπαθεί να προβλέψει το μέλλον για τα επόμενα παιχνίδια γράφοντας στο blog του στο Gentikoule.

Λένε πως στην Πενσιλβάνια των ΗΠΑ, κάθε χρόνο στις 2 Φεβρουαρίου, το συμπαθές ζωάκι κάνει την εμφάνιση του και προβλέπει πότε θα έρθει η άνοιξη αφήνοντας πίσω του τον χειμώνα.

Φτάσαμε αισίως στις 25 του Σεπτέμβρη και χαρά δεν έχουμε δει ακόμα. Ένα γκολ πανηγυρίσαμε και αυτό μας βγήκε “ξινό” αφού ο ΟΦΗ δεν κατάφερε να κερδίσει τον Αστέρα.

Ωστόσο, έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα – τα δύο παιχνίδια που ακολουθούν κόντρα σε Καλλιθέα και ΠΑΟΚ είναι εκείνα που θα κρίνουν πάρα πολλά στον ΟΦΗ.

Και το κυριότερο; Την ηρεμία εντός και εκτός… αποδυτηρίων. Γιατί “εκτός των αποδυτηρίων” είναι καμία φορά που χάνεται η μπάλα περιμένοντας όλοι πότε θα έρθει η κακή στιγμή.

Άπαντες στον ΟΦΗ γνωρίζουν πλέον ότι η ομάδα έχει έρθει σε πολύ δύσκολη θέση. Οποιαδήποτε κακή εμφάνιση και κυρίως απώλεια νίκης – ενδεχομένως να φέρει ανακατατάξεις.

Ο ΟΦΗ των 5 πρώτων αγωνιστικών έχει κάνει αρκετά λάθη. Κυρίως περισσότερα μέσα στις 4 γραμμές του αγωνιστικού χώρου. Εμένα επιτρέψτε μου να κάνω υπομονή για το ρόστερ του ΟΦΗ και για αυτόν τον λόγο δεν θα μπω στην προσπάθεια της ακύρωσης του από τα τέλη Σεπτέμβρη.

Μπορεί λίγοι να μην είναι εκείνοι που θα μπουν στην διαδικασία να κάνουν κωλοτούμπες όταν η ομάδα θα ξεκινήσει καλά – γιατί γαμώ την πουτάνα μου – δεν γίνεται να μην γυρίσει η κατάσταση.

Όπως και να’ χει, επειδή είναι νωρίς, θα αποφύγω να αναφερθώ σε χαρακτηρισμούς του στυλ “τελικοί, ματς δίχως αύριο” κ.τ.λ. Υπάρχει χρόνος για να το κάνω αυτό.

Ο ΟΦΗ θέλει ηρεμία για ένα 4ημερο και από Δευτέρα βλέπουμε. Σημασία έχει να γίνει το 2/2 με οποιοδήποτε κόστος. Ακόμα και με 1 σουτ σε 90 λεπτά, ακόμα με μια μόλις μοναδική προσπάθεια.

Υ.Γ. Δεν λέω, καλές οι σχέσεις ΟΦΗ και ΠΑΟΚ – ακόμα καλύτερες οι συνθήκες που δημιουργούνται στα μεταξύ μας παιχνίδια. Όμως, την Κυριακή φιλίες ΔΕΝ υπάρχουν. Το ματς είναι “αίμα και άμμος” και εδώ που έφτασε ο ΟΦΗ – πλέον η νίκη είναι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ.