Ο ΟΦΗ έχασε ένα ματς αλλά κέρδισε πολλά περισσότερα…

Ο Μανώλης Σαρρής γράφει στο blog του στο Gentikoule για τα οφέλη που αποκόμισε ο ΟΦΗ απο την “σφαγή” της Ξάνθης.

Με την σκόνη από τα “όργια” της Ξάνθης να φεύγει σιγά – σιγά από πάνω μας, νιώθω πως όλα όσα έγιναν την Τετάρτη τελικά βγήκαν σε καλό του ΟΦΗ. 

Βγήκε σε καλό γιατί ο ΟΦΗ δεν κέρδισε – αν και το άξιζε – τρεις βαθμούς αλλά κατάφερε και πέτυχε να αναδείξει ένα αίσθημα περηφάνιας σε ολόκληρο τον κόσμο του. Και βέβαια αυτό συμβαίνει για όλους τους ποδοσφαιριστές του ΟΦΗ που μόχθησαν, ίδρωσαν, πάλεψαν μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο διεκδικώντας εκείνο που άξιζαν να πάρουν.

Παράλληλα, ανέδειξε ένα αίσθημα περηφάνιας για την εμφάνιση, τη νοοτροπία και τον χαρακτήρα που έβγαλε ο ΟΦΗ μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Αυτή η αίσθηση ανωτερότητας που έβγαλε ο ΟΦΗ στα Πηγάδια ήταν ένα συναίσθημα που είχαμε να το ζήσουμε πάρα πολλά χρόνια.

Ειδικά παρουσιάζοντας ένα μέτριο, αγωνιστικά, πρόσωπο τα τελευταία χρόνια που υποχρέωνε τον κόσμο του να συμβιβάζεται με τον στόχο της παραμονής και να αποδέχεται μοιρολατρικά και φυσιολογικά τον ΟΦΗ της “δεύτερης ταχύτητας”.

Προσοχή: Δεν λέω ότι ο ΟΦΗ έγινε ομάδα επιπέδου πλέι – οφ, ούτε ότι κοιτάζει προς τα εκεί. Αλλά, στον κόσμο του ΟΦΗ έμεινε αυτή η αίσθηση. Μια ισοπεδωτική εμφάνιση – με τα μειονεκτήματα της – που παράλληλα έδειξε ότι βρίσκεται στον σωστό δρόμο και ότι βελτιώνεται συνεχώς. Ειδικά, αν έρθει στο μυαλό μας η εμφάνιση του Περιστερίου με αυτήν της Ξάνθης.

Η γενική αίσθηση που έμεινε από την αναμέτρηση της Ξάνθης, συσπείρωσε – ακόμα περισσότερο – τον κόσμο του ΟΦΗ, τον γέμισε με το συναίσθημα της αδικίας και παράλληλα τον έκανε να δεθεί ακόμα πιο πολύ με τους παίκτες και τον Σα Πίντο.

Και πλέον μένει να τους κάνουν ένα Χριστουγεννιάτικο δώρο με τη νίκη επί του Παναιτωλικού.