Politica 89.8
Οι ντροπιαστικές εικόνες με τον γεμάτο Καράβολα, το περασμένο Σαββατοκύριακο και τα οχήματα στα διόδια οδηγούν έναν λαό ανεύθυνο με στοιχειώδη έλλειψη σοβαρότητας. Γράφει ο Μανώλης Σαρρής στο blog του στο Gentikoule.
Διαλέξετε τι εικόνες θέλετε από την καθημερινότητα μας. Αυτές με τα φέρετρα στην Ιταλία και τους γείτονες που σκοτώνονται καθημερινά με ρυθμούς Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ή εκείνες της ελπίδας.
Ποιες είναι οι εικόνες που θέλει ο καθένας για το μέλλον του; Να επιστρέψουμε στην κανονικότητα μας, όσο πιο γρήγορα γίνεται – έστω και αν τα δύσκολα (σε οικονομικό επίπεδο) δεν έχουν έρθει ακόμα ή προτιμάτε να κλαίμε όλοι μας για τους νεκρούς που χάνονται; Ας μας πείτε όλοι εσείς οι ανεύθυνοι που βρίσκεστε εκεί έξω για να καταλάβουμε και εμείς ποια ζωή επιθυμούμε να επιλέξουμε.
Για ποιο θέμα θέλετε να συζητάμε; Για την ζωή ή για τον θάνατο; Να μετράμε φέρετρα – όσο μακάβριο και αν ακούγεται – και να κλαίμε για εκείνους που πεθαίνουν δίπλα μας, είτε αυτοί είναι στην Κρήτη είτε στην άλλη άκρη της Ελλάδας.
Η ζωή σίγουρα δεν τελειώνει εδώ και δεν πρόκειται να τελειώσει αύριο και μεθαύριο. Σίγουρα οι ζωές μας θα αλλάξουν στο μέλλον και δεν θα είναι ποτέ ξανά οι ίδιες όμως αυτό δεν σημαίνει ότι θα επιτρέψουμε στον καθένα να παίζει με τις ζωές τις δικές μας, των παιδιών μας και των δικών μας ανθρώπων που βρίσκονται στα σπίτια τους κλειδωμένοι προκειμένου να αποφύγουν την λαίλαπα του κορονοϊού.
Θέλουμε να είμαστε σε καραντίνα για μια ζωή; Θέλετε να βλέπουμε τον ήλιο μέσα από τα παράθυρα μας για ολόκληρες εβδομάδες ή να παλέψουμε για το δικό μας αύριο ώστε να μην υποθηκευτεί από τον κορονοϊό;
Κρητικοί μην αφήσετε τον φονικό ιό να χαλάσει το μυαλό σας. Μην επιτρέψετε στους εαυτούς σας να του ανοίξετε την πόρτα και να τον βάλετε μέσα στα σπίτια σας.
Μην γίνετε αυτοί για τους οποίους τώρα βγάζουμε πόνο και θλίψη μέσω των social media μέχρι να έρθει η δυστυχία στην γειτονιά μας και τότε δεν θα βρίσκουμε τον χρόνο να πενθούμε ούτε μέσα από το facebook με πένθιμα hashtag.
Ας μείνουμε σπίτια μας, μα το Ηράκλειο και η Κρήτη θα είναι εδώ αιώνια για να την απολαμβάνουμε. Δεν θα φύγει το νησί από την θέση του, εμείς θα φύγουμε από την ζωή και δεν θα το πάρουμε χαμπάρι.
Ας δείξουν οι Κρητικοί την υπευθυνότητα και να γίνουμε σωστά παραδείγματα προς την υπόλοιπη Ελλάδα.
Μανώλη συμφωνώ και επαυξάνω με το κείμενό σου. Το σημείο όμως που θα σταθώ είναι αυτό που γράφεις για τους Κρητικούς. ΄Οντως οι κάτοικοι αυτού του νησιού έχουν αποδείξει στο διηνεκές το μεγαλείο της ψυχής τους. Όσοι (ευτυχώς λίγοι) δεν πειθαρχούν και δεν τηρήσουν το “μένουμε σπίτι”, είναι μωροί, ανεύθυνοι και τελικά επικίνδυνοι. Ας κάνουμε ότι είναι δυνατόν ώστε να τους αλλάξουμε άποψη, αν χρειαστεί ας τους απομονώσουμε , με τον οποιοδήποτε τρόπο. Δεν θέτουν μόνο τους εαυτούς τους σε κίνδυνο, αλλά και τον καθένα από εμάς.
Γράφετα Μάνο μπας και ξυπνήσουν μερικοί που νομίζουν ότι έχουν διακοπές, πριν είναι πολύ αργά για όλους μας……..
Δεν έχω πού να το γράψω, μιας και τα σχόλια επιτρέπονται σε περιορισμένο αριθμό άρθρων, οπότε σου το παραθέτω εδώ, Μανώλη:
Κακώς κατέβασες το κείμενο που δημοσίευσες προχθές και προσπαθούσες να πείσεις τον κόσμο ότι η αποχώρηση της ομάδος μεσούσης της σεζόν ήταν αξιέπαινη επανάσταση και όχι το χείλος του γκρεμού που την έφερε η τότε τρέχουσα διοίκηση με τις ντροπιαστικές επιλογές της. Κατ’ εμέ, είχε πολύ χαβαλέ το εν λόγω σανό και, στο κάτω κάτω, είναι η γνώμη σου και οφείλουμε να τη σεβαστούμε.
Υ.Γ, Μη μου πεις για το οφ τόπικ. Ένα τόσο δα πραγματάκι ήθελα να πω, επαναλαμβάνω (και ξαναδιάβασε την αρχική μου πρόταση).
Καλώς το έκανες και σχολίασες, δεν υπάρχει πρόβλημα. Όμως το θέμα δεν κατέβηκε από το σάιτ παρά μόνο η ανάρτηση από το facebook λόγω των υβριστικών σχολίων που υπήρχαν από κάτω. Το κείμενο βρίσκεται κανονικά στο σάιτ.
Επειδή όμως είχες να σχολιάσεις από πέρυσι, off topic ok – αλλά τελικά τα γραφόμενα μου για τον Τσιλιανίδη επιβεβαιώθηκαν ή όχι; Γιατί και τότε για “σανό” μου έλεγες για τον Τσιλιανίδη αλλά τελικά αποδείχθηκε πως δεν ήταν. Τώρα αν είχε χαβαλέ ή όχι το εν λόγω κείμενο, σαφώς και είναι προσωπική μου γνώμη και πάντα την υπογράφω. Ποτέ δεν πρόκειται να κρυφτώ πίσω από ανώνυμα άρθρα αλλά πάντα επώνυμα.
Θυμάμαι ότι σου είχα γράψει ως σανό εκατό πράγματα. Και είμαι σίγουρος ότι σου είχα προσθέσει τη φράση πως σίγουρα σε ένα θα πέσεις και μέσα -αυτό έλειπε-, πράγμα όμως που δεν αναιρεί τα υπόλοιπα ενενήντα εννιά. Μονομερώς βλέπω ότι τα επιστρατεύεις. Επομένως, δε νομίζω ότι έχει σημασία να ξεψειρίσουμε σε ποιο καλώς αναφέρθηκες και σε ποιο όχι, γιατί θα χάσουμε την ουσία και είναι κρίμα για τη μία αυτή φορά το χρόνο που σου γράφω σχόλιο. (πως να σχολιάζω on topic? τα κείμενα που θέλω να αναφερθώ ΔΕΝ έχουν δυνατότητα σχολίων)
Εξάλλου, όταν επέμενες ότι “εγώ δεν τα είπα ποτέ αυτά” και σου παρέθεσα ημερομηνίες και τίτλους άρθρων, μου έληξες τη συζήτηση με το εκτός θέματος σχόλιο “η μάνα μου πέρασε ένα πρόβλημα υγείας και κατάλαβα ότι υπάρχουν σοβαρότερα πράγματα στη ζωή”, δίχως να μου απαντάς κι εσύ αν επαληθεύτηκα. Βγήκα εγώ να σου ζητήσω τον λόγο που δεν το έκανες? (εσύ,αντιθέτως, μού το ζητάς τώρα! πρεμούρα κι αυτή, ε…)
Τέλος πάντων, ελπίζω να καταλαβαίνεις αυτό που θέλω να πω, παρά την προσπάθειά σου να διασκεδάζεις τις εντυπώσεις, όπως κάθε φορά, λες και δημιουργείται καμιά δυσφορία εναντίον σου και τρέχεις να αποπροσανατολίσεις! Αφού εγώ σε επικροτώ πάντοτε!
Όλα καλά, καμία κακία. Υγεία να υπάρχει και τα υπόλοιπα θα τα βρούμε στην πορεία.